Rozważania

Rozważania

<<tato, tato
chwalą nas –
- kto? –
- wy nas, a ja was>>
próżność próżni próżno porównać
do nieobecności miłości u kochanych bez wzajemności
manifestacje wiary, eucharystyczności
jak się mają do dni następnych codzienności?
my zmienni, naburmuszeni, obrażeni, poranieni
Ty trwający, Sercem – serdeczny, obrażany - Boże zmiłuj się nad nami
imiona historią malowane zapisane w niebie
na ziemi tym, którym życie zawdzięczamy – zapomniane

nie policzę gwiazd dobroci na niebie serca
które oplecione cierniami milczenia nie doczekały się wieńca
pochyleni nad czasem co uśmiecha się czasami
doceniamy przeceniane gesty miłości zapisanej chwilami
tak bardzo potrzebujemy słowa co kocha wytrwale
gdy oczy się zapadną i oczy wyblakną – przetrwają wszelki zamęt

ks. Andrzej Hładki - Koźla 12.06.2020

 

w korowodzie rozśpiewanych ptaków
pośród deszczu kolorowych kwiatów
w majestacie lichej prostoty
niesieni - byśmy byli zbawieni od głupoty
niesie nas czule i delikatnie
dłońmi potłuczonymi
z ranami odkrytymi
Miłość obecna ponad śmiercią niepewności
tęskni byś nie tylko tęsknił
wygląda z czułością byś nie tylko oglądał
poleca byś Go przyjął do serca z miłości
Pan Jezus nie chce być tylko oglądany
- już Go oglądali u Piłata –
On chce być kochany – spożywany

(ks. Andrzej Hładki. Lipno 2020-06-09)

Ps. w Kolekcie z Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa:
„Boże(…) daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia.”
by czcią otaczać, trzeba mieć szacunku tak wiele i miłości, by dało się nią otoczyć, a nie pod mikroskopem domysłów przeoczyć
A.H.

kropelki roszące miłością
suchą duszę łkającą żałością
tak potrzebne w nocy ciemnej
i tak wyglądane we dnie przeze mnie
ulgę przynoszą poranionym
miłością kochającą tylko jaśnie oświeconych
wytchnienie podadzą także uciemiężonym
miłością kochającą jednostronnie zostawionym
kropelki nawadniające
krwawe
odpoczywające
razem złączone czułością
obmyją swą obecnością
brudu nie kochających
chociaż w nim uwikłanych
co dzień upadających
nierozerwalności bliskiej tożsamości
nie zrozumiem bez jedności

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-06-06)

Ps. w Modlitwie nad darami z Uroczystości Najświętszej Trójcy:
„(…) przez tę Ofiarę uczyń nas samych wieczystym darem dla Ciebie.”
być darem, to znać swoją wartość i cenić obdarowywanego
dar Ofiary Boga – nikomu nie śni się taka Liczba Mnoga w Jednym Bogu
A.H.

prezenty sypią się jak złoty piasek
w odmęty przysypanych marzeń podzielonych czasem
każdy dostał wszystko co jest potrzebne
lecz mnie interesuje kto dostał więcej – to jest przebiegłe
porównywanie innych czy mają więcej – może kłopotów?
doszukiwanie się podtekstów burzących spokój
zamurowało mnie milczeniem, gdy trzeba
z ogniem Miłości głosić o Niebie
z Bogiem – Ogniem Ducha Świętego
rzućmy się na dary – bez miary obdarowani
nie tylko na gałązki się rzucajmy, które są symbolem
bo symbol bezduszny jest płytki
zmienno-grymaśnym emocjom posłuszny
natchnieni tchnieniem westchnienia Boga
duchowni i uduchowieni nosimy Go w sobie
otwarci na prowadzenie po rozżarzonych węglach
patrzymy się w Tego, który jest w boskiej Osobie

można zamieszkać w pałacu zamknięty w komnatach
można w namiocie spotkać się jak brat – brata
mając dom – bądź domem, przystanią, portem
budując dom – buduj sercem, miłością, cierpliwością
szukając domu – szukaj mądrze, pytając, z nadzieją

obdarowana talentami jak diamentów poświatą
szlifowanych doświadczeniem z żywą wiarą
zakrywaj pamięć zło przywołującą bumerangiem łez
otwierając oczy nadziei na słońce przebaczające w bezkres

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-31)

Ps. w Modlitwie nad darami z Zesłania Ducha Świętego. Msza w dzień:
„Panie, nasz Boże, spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna, Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć tajemnicę Eucharystii, (…)”
- chcieć
- pragnąć
- płonąć
by głębiej zrozumieć, trzeba cokolwiek rozumieć i pozwolić pogłębiać, to co obecnie jest płytkie

Ps. 2.
WIERNOŚĆ BOGU – troska o Jego Słowo niezależnie od nastroju
A.H.

jeśli nawet niebo w twoim sercu jest zachmurzone
to słońce świeci dalej – jest oświetlone
nadzieją dotyku czułego jak zamknięte oczy
w bliskości dobroci, ciepła, mądrości napełnione
jeśli wybiegasz zbytnio naprzód może szalone
pomysły masz na życie i przeżycie – one też są błogosławione
gdy zatrzymasz się nie tylko zadzierając głowę
popatrzysz oczyma wiary na ludzi, życie pogubione
na rozprawy o rozprawach rozprawiając niewprawnie
gdy trzeba zatrzymać się, posłuchać głosu sumienia uważnie
jeśli słuchasz zanim powiesz, to docenisz słowa
które są przesłaniem, testamentem – jak kierunkowskaz
zaklinanie deszczu rzeczywistości
nijak się ma do otrzymanej darmo miłości

zauroczyć można siebie, kogoś
jak wołające bezgłośnie szepty okrzyków miłości
które kapią na rozgrzane od marzeń ciało
pytaj się co dalej – co z miłością się stało?
przemija urok tego świata
jeśli nie jesteś nastawiony na Niebo
przyjdzie skończyć na ziemi
- w ziemi
- w powietrzu
- w ogniu
- w wodzie
nie jesteś tylko igraszką żywiołów
jesteś ożywiony Miłością w niebo podniesioną

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-23)

Rozważanie do Ewangelii św. J 14,15-21

zanurzeni w Miłości chcemy się pławić
w Tym, który jest obecny – przyszedł nas zbawić
ciesząc się jak dzieci – z dziećmi razem
nie jesteśmy sami w kosmicznej otchłani
naucz nas uczyć się mądrze
Mądrości Przedwieczna – zostawiać to co zbyteczne albo jątrzące
zatrzymaj nas w Istocie Życia
każdą chwilę z Toba mam do odkrycia
pozwól mi nie umieć wszystkiego
tylko to co pozwoli widzieć Niebo
cieszyć się razem muskaniem płatków
uszu nasłuchujących czułości zbliżenia
tak by spleceni dobrocią spędzać czas
na pocałunkach – zakochanych w Tobie
a Ty w nas

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-16)

Jezus jest drogą, prawdą i życiem

wątpliwość – pytanie z aktualizacją na możliwość poszukiwań
wiara – widzenie nieba przez chmury obojętności
chrześcijaństwo – wspólna droga uczniów z Nauczycielem
pesymizm – zamknięcie oczu na kolory codzienności
życie – z Życiem przeżywane rozdawanie przeżyć
cwaniactwo - chlubienie się głupotą, która jednak boli

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-09)

Ps. w Modlitwie nad darami z V Niedzieli Wielkanocnej:
Boże (…) „spraw, abyśmy poznawszy Twoją prawdę, dostosowali do niej nasze życie”.
To ja i ty mamy dostosować swoje życie do prawdy,
a nie prawdę dostosowywać do swojego życia.

uwaga na złodziei
kradnących serca, dusze i pragnienia
zagarniających sumienia, by odciągnąć od zbawienia
Dobry Pasterz daje życie – z siebie
dla mnie, dla ciebie – sobą
przejmuje się upadającymi i zdrowymi – mną i tobą
szatan jest złodziejem duszy szczęścia
obiecuje ‘złote góry’ – zostają tylko rozpaczy dziury

dobry dla wszystkich
- dobrych
- dobroci spragnionych
- dobrocią zmęczonych
- niedobrych
- także dla siebie

stawiając innym wymagania
najpierw postaw je sobie – czy są do wykonania
głosząc prawdę – nie czepiaj się szczegółów
gdy całość jest daleka od prawdy ogółów

herezja – zapomniana choroba przerostu ambicji
co w imię prawdy kłamie dzieląc na półprawdy

egoizm – przekarmiona miłość własna
sterydami złośliwych suplementów głupoty

liberalizm – głaskanie schludnie ubranej iluzji
zakładając knebel wymagającej prawdzie

plotka – opowiadanie zakażonych języków
poplątanych histerią zmyślonych historii

prawda – jednoczy serca i umysły
wiernością słowu

miłość – oddaje serce i duszę świadomie
darem bez rachunków z odroczoną płatnością

odpowiedzialność – widzi znacznie dalej
niż czubek czyjegokolwiek nosa pamiętając o cenie życia

pochwała – prosta w istocie wskazówka
na lepszy czas

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-01)

 

Wędrowiec z uśmiechem
wita się z zamartwiającymi się na zapas
chce posłuchać co kieruje zatroskanym człowiekiem
<<co będziemy jeść, co będziemy pić w ten czas?>>
przecież masz co jeść i możesz żyć
pozwól żyć innym – nie katuj ludzi lękami
swoimi obawami – nie martw się za bardzo o jutro
przeżyj dobrze „dziś” – bierz życie czystymi rękami
włącz się do rozmowy – otwórz Pismo Święte
wiele czasu zaprzątasz sobie i innym głowę
zmiennymi – sensacyjno-niesprawdzonymi wiadomościami
zasłuchaj się w Tego, który jest w Pismach i Eucharystii
chce by serce w nas pałało, by uczynić swoimi świadkami
dialog z myślami pierzchającymi przed niepewnościami
z odwagą graniczącą z pewnością
stawiam pytanie – czy sobie, czy Tobie ufam bardziej, który jesteś Miłością?
pewność siebie zbyt pewna pewnie prowadzi
do zguby pewnej – w pewien sposób
niepewnie nazywany – zuchwałym
pewność Ciebie, kochający miłosiernie
ze śladami męki – Zmartwychwstały - to pewne
nazywamy - pewnością wiary
Jezu kochany – przymnóż nam wiary
gdy się na drodze do naszego Emaus spotkamy

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-04-25)

liczydło
można usprawnić technologią obliczeniową
ile razy zawiodłem – zawiodłeś idąc życiową drogą
za niewiele – czy już za NIC mając
czego Pan dokonał na krzyżu konając
przelewając Najświętszą Krew, Ciało wydając
zlicza sprawiedliwy algorytm nieprawości
do niebotycznych – raczej do otchłani – nieprawości
nic się nie ukryje przed Widzącym
chociaż twierdzisz inaczej z uśmieszkiem kpiącym
czy to w gronie apostołów
czy już w gronie szyderców zasiadając
każdy z nas jest winny, każdemu należny jest wyrok
Pan oddał siebie – przebaczenie zostawiając, nasze uniewinnienie
kocha bez granic – winę i karę uchylając
razem z Tomaszem wyznajemy wiarę jeszcze niedowierzając
zaczynam ślepnąć od świateł Wielkanocy
Ten, który powstając przychodzi mimo drzwi zamkniętych
jest z nami, drzwi serc otwierając
nie rygluj się przed Miłością
byś idąc w zaparte nie zbratał się ze Zło - ścią

(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-04-18)

 

© Kartka z liturgii. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Odwiedza nas 142 gości oraz 0 użytkowników.