<<tato, tato
chwalą nas –
- kto? –
- wy nas, a ja was>>
próżność próżni próżno porównać
do nieobecności miłości u kochanych bez wzajemności
manifestacje wiary, eucharystyczności
jak się mają do dni następnych codzienności?
my zmienni, naburmuszeni, obrażeni, poranieni
Ty trwający, Sercem – serdeczny, obrażany - Boże zmiłuj się nad nami
imiona historią malowane zapisane w niebie
na ziemi tym, którym życie zawdzięczamy – zapomniane
nie policzę gwiazd dobroci na niebie serca
które oplecione cierniami milczenia nie doczekały się wieńca
pochyleni nad czasem co uśmiecha się czasami
doceniamy przeceniane gesty miłości zapisanej chwilami
tak bardzo potrzebujemy słowa co kocha wytrwale
gdy oczy się zapadną i oczy wyblakną – przetrwają wszelki zamęt
ks. Andrzej Hładki - Koźla 12.06.2020
11 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Mk 1, 15
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bliskie jest królestwo Boże.
Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mt 9, 36 - 10, 8
Rozesłanie Dwunastu
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości.
A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
Oto słowo Pańskie.
ŻNIWO I ROBOTNICY
„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.” Żniwo wielkie oznacza mnogość ludów, robotnicy nieliczni – brak nauczycieli. [Chrystus] nakazuje, aby prosili Pana żniwa, by wysłał robotników na swoje żniwo. To są owi robotnicy, o których mówi psalmista: „Kto sieje we łzach, w radości żąć będzie. Idąc, szli i płakali, niosąc swe ziarno, wracając natomiast, przyjdą w radości, niosąc swe chusty” (Ps 126[125], 5 n). I, bym powiedział jaśniej, żniwo wielkie to wielka rzesza wierzących, robotnicy to nieliczni apostołowie i naśladowcy tych, którzy są posłani na żniwo.”
HIERONIM, ŚW. (347–419). Pisarz łaciński, doktor Kościoła. Po burzliwym życiu osiadł w Betlejem i tam przebywał do śmierci. Był znakomitym egzegetą: jemu zawdzięczamy Wulgatę – częściowy przekład nowy, częściowe poprawienie starego tłumaczenia Biblii. Napisał liczne komentarze biblijne. Pozostawił wiele listów, traktatów teologicznych i innych prac, m.in. przekład pism Orygenesa i pachomiańskich pism monastycznych.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok A”. Wydawnictwo WAM 2013. s. 339]
(grafika/foto)
autor: tomsramekjr