ODPUSTY MOŻNA ZYSKIWAĆ DLA SIEBIE LUB OFIAROWAĆ ZA ZMARYŁYCH, NIE MOŻNA ZA INNE OSOBY ŻYJĄCE - wyjaśnienie
Nieraz słyszy się BŁĘDNE tłumaczenie, że odpusty można zyskiwać dla żywych (czyli także dla innych żyjących) i za zmarłych.
Prawidłowo, jak słyszymy w Katechizmie Kościoła Katolickiego [wydanie II poprawione z 2002 roku]: „Każdy wierny może zyskiwać odpusty... ALBO DLA SIEBIE, ALBO OFIAROWYWAĆ JE ZA ZMARŁYCH”. KKK odwołuje się tu do Kodeksu Prawa Kanonicznego kan. 994. Dlaczego więc nieraz słyszymy takie błędne tłumaczenie o istocie odpustów? Prawdopodobnie właśnie z powodu błędnego, a raczej nieścisłego tłumaczenia z języka francuskiego.
Katechizm Kościoła Katolickiego po Soborze Watykańskim II ukazał się najpierw w języku francuskim 11.10.1992. Po tym wydaniu był czas na zapytania, uściślenia i poprawki, a dopiero później Catechismus Catholicae Ecclesiae jako wydanie typiczne w języku łacińskim został opublikowany 15.08.1997. Polskie tłumaczenie ukazało się w 1994 roku (I wydanie), następnie była Corrigenda (zawierająca poprawki). W 2002 roku opublikowano w Polsce (II wydanie poprawione) na podstawie wydania typicznego.
W minionych dekadach błąd dotyczący zyskiwania odpustów utrwalił się Polsce, w związku z tym, że gdy w łacińskim tekście Catechismus Catholicae Ecclesiae w p. 1471 końcowa fraza brzmi: « Quivis fidelis potest indulgentias [...] sibi ipsi lucrari, aut defunctis applicare » (nawiązując do Kodeksu Prawa Kanonicznego kan. 994), w wydaniu I z 1994 w Polsce tekst ten przetłumaczono (pamiętajmy z języka francuskiego, a nie z łaciny): „Odpusty mogą być udzielane żywym lub zmarłym.” (KKK 1471, wyd. I s. 352). Po korekcie, tekst ten w II wydaniu poprawionym, w tym samym punkcie, w polskim wydaniu brzmi: „Każdy wierny może zyskiwać odpusty... albo dla siebie, albo ofiarowywać je za zmarłych” (s. 359, z dodanym przypisem do KPK kan. 994). Problem został utrwalony przez to, że najpierw ukazał się tekst oryginalny po francusku (i z niego I wydanie polskie), następnie zebrano poprawki i ukazało się wydanie typiczne po łacinie, a z niego m.in. II wydanie poprawione w Polsce w 2002 roku. Niestety wielu nie zapoznało się z poprawkami i uściśleniami, i błąd ten trwa aż po dziś dzień między nami. Dlaczego to takie istotne? Bo niektórym się zdaje, że np. babcia może za mnie się modląc wyprosić niebo zyskując odpust, a ja nie muszę, że inni za mnie wszystko zrobią. Inni mogą wspomóc, zachęcić, wstawiać się, ale pewnych rzeczy za nas nie zrobią. Póki żyjemy „gromadźmy sobie skarby w niebie” (por. Mt 6,20). Pamiętając o istocie odpustów (więcej na tan temat napisałem tu: https://kartkazliturgii.pl/artykuly/150-odpusty-tak-wielki-dar-i-tak-wiele-nieporozumien ) nie zmarnujmy życie na same marzenia zapominając o drodze zbawienia.
ks. Andrzej Hładki
Czytaj więcej...
