w korowodzie rozśpiewanych ptaków
pośród deszczu kolorowych kwiatów
w majestacie lichej prostoty 
niesieni - byśmy byli zbawieni od głupoty
niesie nas czule i delikatnie
dłońmi potłuczonymi
z ranami odkrytymi
Miłość obecna ponad śmiercią niepewności
tęskni byś nie tylko tęsknił
wygląda z czułością byś nie tylko oglądał
poleca byś Go przyjął do serca z miłości
Pan Jezus nie chce być tylko oglądany
- już Go oglądali u Piłata – 
On chce być kochany – spożywany

(ks. Andrzej Hładki. Lipno 2020-06-09)

Ps. w Kolekcie z Uroczystości Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa:
„Boże(…) daj nam taką czcią otaczać święte tajemnice Ciała i Krwi Twojej, abyśmy nieustannie doznawali owoców Twego odkupienia.”
by czcią otaczać, trzeba mieć szacunku tak wiele i miłości, by dało się nią otoczyć, a nie pod mikroskopem domysłów przeoczyć
A.H.

UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEGO CIAŁA I KRWI CHRYSTUSA, ROK A

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 6, 51ab
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA J 6, 51-58
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
Jezus powiedział do Żydów: «Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało wydane za życie świata».
Sprzeczali się więc między sobą Żydzi, mówiąc: «Jak On może nam dać swoje ciało do jedzenia?».
Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie jedli Ciała Syna Człowieczego ani pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».

Oto słowo Pańskie.

KTO POŻYWA CIAŁO MOJE, MA ŻYCIE WIECZNE
„Sprzeczali się tedy Żydzi między sobą, mówiąc: Jakże może On nam dać ciało swoje na pokarm?” (J 6, 52nn). Sprzeczali się oczywiście między sobą, bo chleba zgody nie pojmowali ani pożywać go nie chcieli; ci bowiem, którzy taki chleb pożywają, nie kłócą się między sobą, bo składając się z wielu, jesteśmy jednym chlebem, jednym ciałem. Przez ten chleb Bóg sprawia jednomyślność w domu.
Ci, którzy kłócili się, pytali się nawzajem, jak Pan może dać swoje ciało na pokarm. Nie zaraz jednak słyszą odpowiedź. Najpierw im powiedziano: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: jeślibyście nie pożywali Ciała Syna Człowieczego i nie pili Krwi Jego, nie będziecie mieć życia w sobie”. Jak się ten chleb spożywa i na czym polega owo spożywanie, tego nie wiecie, jednakże: „Jeśli byście nie pożywali Ciała Syna Człowieczego i nie pili Krwi Jego, nie będziecie mieć życia w sobie”. To oczywiście powiedziano nie do umarłych, ale do żyjących.”

AUGUSTYN, ŚW. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Wywarł i wywiera dotąd wielki wpływ na myśl europejską.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 289]

(grafika/foto)
Autor: salexcarvalho