kropelki roszące miłością
suchą duszę łkającą żałością
tak potrzebne w nocy ciemnej
i tak wyglądane we dnie przeze mnie
ulgę przynoszą poranionym
miłością kochającą tylko jaśnie oświeconych
wytchnienie podadzą także uciemiężonym
miłością kochającą jednostronnie zostawionym
kropelki nawadniające
krwawe
odpoczywające
razem złączone czułością
obmyją swą obecnością
brudu nie kochających
chociaż w nim uwikłanych
co dzień upadających
nierozerwalności bliskiej tożsamości
nie zrozumiem bez jedności
(ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-06-06)
Ps. w Modlitwie nad darami z Uroczystości Najświętszej Trójcy:
„(…) przez tę Ofiarę uczyń nas samych wieczystym darem dla Ciebie.”
być darem, to znać swoją wartość i cenić obdarowywanego
dar Ofiary Boga – nikomu nie śni się taka Liczba Mnoga w Jednym Bogu
A.H.
NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY, ROK A
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ap 1, 8
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu,
Bogu, który jest i który był, i który przychodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 3, 16-18
Bóg posłał swego Syna na świat, aby świat został zbawiony
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do Nikodema:
«Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego».
Oto słowo Pańskie.
TRUDNOŚĆ WYRAŻENIA TRÓJCY
„Pismo Święte poucza nas z wszelką pewnością o tym, w co należy pobożnie wierzyć i co przedstawia się duszy z niewątpliwą pewnością: uczy więc, że jest Ojciec i Syn, i Duch Święty oraz że Syn nie jest tym samym co Ojciec, a Duch Święty nie jest tym samym co Ojciec czy Syn. Szukano, jak nazwać tych Troje. Mówiono więc o Substancjach albo Osobach. Oznaczeniem takim chciano dać do zrozumienia, że nie ma tu różnic, ale też nie ma i pojedynczości. Tak więc wskazywano tu na jedność przez określenie „jedna istota” i na troistość, ponieważ wymienia się trzy substancje albo Osoby...
Jeśli więc ktoś chce dla potrzeb dyskusji przyjąć jakieś oznaczenie... tak, by móc jednym określeniem odpowiedzieć na pytanie: kto są ci Troje, i chce odpowiedzieć: trzy Substancje albo trzy Osoby, to niechaj odsunie od tego wszelkie pojęcie masy i rozciągłości, różnorodności jakiejś lub niepodobności, które mogłyby nasuwać myśl, że coś tu jest mniejsze lub większe od drugiego. Niech w ten sposób unika tak pomieszania Osób, jak i rozróżnień wprowadzających jakąś nierówność. Jeśli nie możemy zrozumieć, to przez wiarę przyjmujmy, aż zajaśnieje w naszych sercach Ten, który powiedział przez Proroków: „Jeśli wierzyć nie będziecie, nie zrozumiecie” (Iz 7, 9).”
AUGUSTYN, ŚW. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Wywarł i wywiera dotąd wielki wpływ na myśl europejską.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok A”. Wydawnictwo WAM 2013. s. 237n]
(grafika/foto)
Autor: Kapa65