w oddali słychać zbliżające się niepokoje
o to czy będzie czym nasycić pragnienia twoje
a czysta myśl szemrząca bystrym potokiem
płynie z serca do ust tego kto liczy się z wyrokiem
zrządzeniem – a raczej powierzeniem
wolą – a przecież rany bolą
testamentem – świętej wiary momentem
gdy chwila jest cenna
w sekundzie miłości ujęta
zginając kolana przed Ukrzyżowanym
jam z grzechem słaby, a przecież kochany
mogę cicho wołać o miłosierdzie
gdy sam je daję bez wyrzutów codziennie
bywają ludzie co Boga potrzebują jak mebla
by dobrze urządzić się w drodze do nieba
w którym chcą mieć wszystko po swojemu
zapominając, że to Bogu powierzyć się trzeba
chcą być dobrymi bez Tego
który sam jeden jest Dobry
i nie ma innego
przemilczają krzykiem Boga
przeganiając Miłość unikiem
sami zajmują miejsce Boga stając się bożkami
czczącymi urodę, zdrowie, znajomości z celebrytami
błogosławieni, którzy chcą być zbawieni
uziemieni, którzy chcą być tylko zabawieni
chociaż zamykamy drzwi tęsknot
na rygle ostrożnej nieufności
możemy ujrzeć promienie Miłości
które wskażą drogę i odejmą zgorzkniałości
na 2 Niedzielę Wielkanocną czyli Miłosierdzia Bożego – Rok B
ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021.04.09-10
2 NIEDZIELA WIELKANOCY,
CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO, ROK B
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. J 20, 29
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 20, 19-31
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam, gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!».
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!». Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!».
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
Oto słowo Pańskie.
ÓSMEGO DNIA...
„Ósmego dnia znowu do nich przyszedłeś, Panie, wypełniłeś pragnienia ucznia, niewiernego Tomasza.
On bowiem dotknął rany Twego boku i świętych miejsc, gdzie były gwoździe. Dlatego otrzymaliśmy błogosławieństwo my, jak i inni, którzy Ciebie nie widzieliśmy. Ale ja wierzę z całej duszy, ja Ciebie wyznaję, Panie i Boże, wyznaję tak jak on głosem, bo nauczyłem się tego przez jego słowo.
Racz uczynić mnie godnym, abym w dniu ostatecznym, kiedy przyjdziesz w swojej chwale, mógł ujrzeć Cię w tym samym ciele i abym Cię objął miłością serca.”.
NERSES SZNORHALI (1102–1178). Patriarcha i wielki pisarz ormiański, promotor zbliżenia Kościoła ormiańskiego i bizantyńskiego. „Jezus, Syn jedyny Ojca” stanowi modlitewne odczytanie Pisma św.
[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 153]
(grafika/foto) - autor: TheDigitalArtist
całość opracował ks. Andrzej Hładki
