obecności, które uobecniają
wskazują i bezpośrednio sprawiają
że Obecny nawet milczący
jest wsparciem i Obrońcą wyzwalającym

z pomieszanymi językami
poprzestawiały się plany, marzenia i szyki
jest przychodzący Ktoś
z kim nie wpadnę w Złego wnyki

optymistycznie ze słońcem
przesyłam słowa kojące
ich początkiem ożywcze soki użyźniające
a końcem – spotkania niekończące

usłysz wołanie
niech Ducha Świętego Zesłanie
przypomni Mękę i Zmartwychwstanie
i poprowadzi na ostateczne spotkanie

zapachniało wiatrem nakładanym do głowy
myślami przyozdobionymi
pragnieniami świętymi
takimi codziennymi, a pobudzającymi do odnowy

kogo Duch Święty prowadzi
kocha ludzi czynami ubranymi w miłość
słowami kwitnącymi w życzliwość
z serca innym dobrze radzi

wchodzisz delikatnie z uśmiechem
malującym bezmierne spełnienie
gdy czułość duszy dotykana Duchem
uspokaja, upewnia, daje odpocznienie

tak lubimy być lubiani
nawet nie lubiąc nie lubianych
że polubić można lubienie
dające duszy uspokojenie

zapaleni Ogniem ogrzewajmy
bez porażenia termicznym szokiem
co Bóg daje za swoim wyrokiem
jest dobre idąc z Nim Ducha krokiem

ks. Andrzej Hładki, Koźla 14,22.05.2021

ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO, ROK B
Msza w dzień

SEKWENCJA
Przybądź, Duchu Święty,
Ześlij z nieba wzięty
Światła Twego strumień.

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Przyjdź, Dawco łask drogich,
Przyjdź, Światłości sumień.

O, najmilszy z gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie.

W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie.

Światłości najświętsza,
Serc wierzących wnętrza
Poddaj Twej potędze.

Bez Twojego tchnienia,
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę.

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane.

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary.

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych
i zapal w nich ogień swojej miłości.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA J 15, 26-27; 16, 12-15
Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy

+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku.
Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Oto słowo Pańskie.

KRÓLEWSKIE ZADANIE
„Aczkolwiek Kościół Boży na odrębne dzieli się stopnie, tak że ciało jego różne obejmuje członki, „wszyscy jednak – jak mówi apostoł – w Chrystusie jedno jesteśmy” (Rz 2, 5)... A więc, ukochani moi, z jednej wiary i chrztu wszyscy na równi korzystamy i wspólną wszystkim otrzymujemy godność. Podług świętych słów, błogosławionego Piotra Apostoła: „I wy jako żywe kamienie na Nim się budujecie, dom duchowny kapłaństwo święte, ku ofiarowaniu duchowych ofiar, przyjemnych Bogu przez Jezusa Chrystusa”. Kilka wierszy niżej powiada: „A wy, rodzaj wybrany, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabyty” (1 P 2, 5.9). Zatem znak krzyża czyni wszystkich ochrzczonych królami, namaszczenie zaś Ducha Świętego konsekruje wszystkich na kapłanów. Dlatego każdy chrześcijanin z ducha i zasad winien być świadom tego, że królewskiego jest rodu, i poczuwać się do brania udziału w kapłańskim zadaniu. A iście królewska to władza: rządy ducha, Bogu poddanego, nad ciałem! I nie masz większego kapłaństwa, jak Bogu oddać sumienie czyste i składać Mu ofiarę z życia świętego na ołtarzu serca! Za łaską Bożą wszyscy mogą w tym uczestniczyć.”

LEON WIELKI, ŚW. (+ 460). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Wielki papież epoki najazdów barbarzyńskich: ocalił Rzym przed Atyllą, nie zdołał jednak go uchronić przed Alarykiem. Autor pięknych homilii liturgicznych i licznych listów, z których poznajemy życie i problemy tych czasów. Reformator życia Kościoła. Tzw. Sakramentarz Leoniański zawiera modlitwy także z jego czasów, choć nie jest jego dziełem

[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 216]

(grafika/foto)
Autor: dimitrisvetsikas1969