potłuczony przez życie
Życiem jesteś lecząc życie
odrzucony przez pragnących przytulenia
nie odrzucasz, nie smagasz
zapraszasz
do zbawienia
jestem przy Tobie jak w domu
w Domu zamieszkam
mieszkasz w kustodii mego serca
nie skreślasz
słuchasz
szukając mnie w marzeń zgliszczach
policzyli wszystkie kości Twoje
boję się, że policzą moje
uczysz mnie liczyć
- dni podarowane
wydane na kochanie
Jezu dzięki Ci za Zmartwychwstanie
ks. Andrzej Hładki. 20.04.2019 Koźla - Wielkanoc
NIEDZIELA WIELKANOCY
ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
MSZA W DZIEŃ
SEKWENCJA
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Ja Zmartwychwstałego blask chwały ujrzałam.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. 1 Kor 5, 7b-8a
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 20, 1-9
Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra oraz do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą w jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Oto słowo Pańskie.
WCIELAJMY W ŻYCIE TO, CO CHRYSTUS POKAZAŁ NAM W SWYM ZMARTWYCHWSTANIU
„Męka Pana i Jego zmartwychwstanie pokazują nam dwie drogi: jedną, którą znosimy, drugą, której prag niemy. Ten, który przeszedł tę pierwszą drogę, jest także w mocy dać nam tę drugą. To bowiem wskazuje, jak bardzo On nas ukochał, jak chciał, abyśmy uwierzyli, że da nam swoje własne dobra, jeśli chciał razem z nami znosić nasze trudy. Narodziliśmy się, i On się narodził; ponieważ umrzemy, On również umarł. Te dwie rzeczy poznaliśmy w tym samym życiu: początek i koniec, narodziny i śmierć. Rodząc się, rozpoczynamy trudy. Umierając, przenosimy się do rzeczy niepewnych. Te dwie rzeczy poznaliśmy: urodzić się i umrzeć; w te dwie rzeczy obfituje nasza kraina. Krainą naszą jest ziemia, krainą aniołów – niebo. Przyszedł więc Pan nasz do owej krainy z innej, do krainy śmierci z krainy życia, do krainy znojów z krainy szczęścia.”
Augustyn, św. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Jego mowy uderzają pięknem i prostotą. Wywarł i wywiera dotąd wielki wpływ na myśl europejską.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 157]
(grafika/foto)
autor: własne – x.A.H.
Dekoracja z Bogaczowa
Czytaj więcej...
