Kartka z liturgii 62_b_2012_04 św. Jan Paweł II (ver. z 2020)
„Kartka z liturgii” – wprowadzenie i kilka przypomnień.
Jak pomóc innym i sobie? Takie między innymi pytanie rodziło mi się w sercu, gdy najpierw jako prezes ministrantów w mojej rodzinnej parafii Chrystusa Króla szukałem materiałów do formacji służby liturgicznej i zacząłem na kartkach „z bloku” naklejać „święte obrazki, oraz kserowane rysunki naczyń liturgicznych i pisać odręcznie długopisem teksty rozważań...
LEX ORANDI LEX CREDENDI
Stara zasada „lex orandi lex credendi” – „reguła modlenia regułą wierzenia” przypomina nam, że potrzeba zaangażowania się w żywy, pełen wiary udział w liturgii. A czym jest wiara? „Wiara to wiedza i zaufanie” (Youcat – Katechizm Kościoła Katolickiego dla młodych 21).
LOGIKETISIA – OFIARA ROZUMNA
„Liturgia zakłada najpierw zrozumienie. W starych tekstach liturgicznych w języku greckim występuje wyrażenie logiketisia - to znaczy ofiara rozumna, jakby prześwietlona światłem prawdy. Rozum ma pierwsze do spełnienia zadanie w liturgii, Żeby z danym znakiem (którym posługuje się liturgia) związać określoną treść, odczytać pewną prawdę. To jest po prostu warunek właściwego uczestnictwa w liturgii, bo inaczej liturgia stanie się magią, jeśli nie wiemy o co chodzi, nie rozumiemy znaku. Nic tak bardzo nie zabija ducha liturgii jak właśnie bezmyślność, która prowadzi do formalizmu, do rutyny i wtedy owocność liturgii jest właśnie unicestwiona.”
(„Liturgia źródłem i szczytem”, ks. Franciszek Blachnicki, XII KKO Ruchu Światło-Życie)
Od kilkudziesięciu lat jest to mottem mego posługiwania, by liturgia nie była tylko zewnętrzną celebracją (samej siebie) i teatrem, ale tym czym jest w istocie – jako podarowana nam wszystkim – ofiarą rozumną. Liturgia nie jest i nie może być magią.
Od kilkudziesięciu lat piszę i powtarzam:
- dzieci przygotowują się do Pierwszej Spowiedzi Świętej i Pierwszej Komunii Świętej (a nie tylko do Pierwszej Komunii – bo przygotowują się do dwóch(!) sakramentów świętych, a nie jednego),
- na kielichu używanym do Mszy Świętej [w odpowiednim czasie] zawsze jest welon kielichowy (OWMR 118c),
- do Mszy Świętej używa się zazwyczaj 6 lub 4 świec zapalonych na ołtarzu lub w jego pobliżu (KKTE 61, CB 1120),
- w czasie Mszy Świętej pogrzebowej [także bez wystawionej trumny] zaleca się zapalenie paschału (OP 51),
- w diecezjach powinien, być przywrócony wielostopniowy katechumenat dorosłych [dla dorosłych kandydatów do chrztu świętego] KL64.
Są jeszcze inne istotne sprawy, którymi próbuję się zająć, a które wynikają z wierności w „małych rzeczach”. Jest wiele do „odczarowania” ze świadomości, albo raczej nieświadomości liturgicznej. Chociażby co do przypomnienia ścisłego powiązania krzyża z ołtarzem, co do kłaniania się w czasie liturgii w stronę ołtarza, czy nie budowania w nowych kościołach więcej niż jednego ołtarza, a zarazem właśnie w tych nowych kościołach potrzeby budowania stałego, jednego, kamiennego ołtarza. Tylko, najpierw trzeba odkryć misterium ołtarza i Tego, który nim się stał. To tylko niektóre kwestie, głośno nazywane przeze mnie. Mam też świadomość (widzę to już po kilkudziesięciu latach), że gdy pewne idee przypominam (bo one nie są moje, ale Kościoła i to od setek lat), to po pewnym czasie ktoś inny zaczyna je lansować jako swoje odkrywcze idee duszpasterskie i wprowadza. To już jednak inna historia. Nie dzieje się tak przecież od dziś i nie jestem wyjątkiem. Pan Bóg wie. Chcę Bogu się podobać, a ludziom? Jeśli Pana Jezusa ukrzyżowali, to czego mam się spodziewać, ja, mało pokorny jego uczeń? Cieszę się, że przez te kilkadziesiąt lat posługi liturgicznej na chwałę Bożą (a nie swoją) udało się trochę tę świadomość ofiary rozumnej rozpowszechnić. Zawsze powtarzałem, że gdybym nie był ministrantem, to nie byłbym [pewnie] w oazie [Ruchu Światło – Życie], a gdybym nie był w oazie, to [prawdopodobnie] nie byłbym księdzem. To oczywiście skrót myślowy, pokazujący pewną drogę życia wiarą. Pan Bóg ma swoje widzenie, wolę, którą staram się odkrywać.
Te kilka słów refleksji wzbudziło się we mnie, gdy szukałem od jak dawna wspominam o Słudze Bożym księdzu Franciszku Blachnickim i o tym, że liturgia, w istocie swojej to „logiketisia” (i są to wczesne lata 90-te XX wieku).
Zobacz: „Kartka z liturgii” nr 2: https://kartkazliturgii.pl/kartki/25-02-kartka-z-liturgii-zasady-postepowania-ministranta oraz późniejszy tekst w Tygodniku Niedziela: https://sandomierz.niedziela.pl/artykul/39637/nd/Ofiara-rozumna
Ks. Andrzej Hładki
Koźla 2020-02-06
CHRZCIELNICA – ŹRÓDŁO CHRZCIELNE
spragnieni przyjdźcie i pijcie
ze Skały
Drogą będącej
co słabych przygarnia
z niewoli
nawadnia
nadzieją łaknących
przy sobie umacnia
chrześcijanin co nie wie
kiedy i gdzie
grzech zatopiony
a on zbawiony
szybko na mieliźnie trosk
utknie pozostawiony
co zrobiłeś ze swoim chrztem
do Trójcy zaproszony
czy pławisz się w łasce dziecka
czy dziecinnie rozkapryszony?
wróć do Źródła
póki jeszcze tętni w tobie świadomość
że bez Boga twa dusza brudna
ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-03-25
BRAKUJĄCE OBCHODY LITURGICZNE? (cz. 1)
Ktoś zadał mi pytanie, dlaczego nie uwzględniłem w „Kalendarzu liturgicznym diecezji zielonogórsko – gorzowskiej. Rok 2018” wspomnienia bł. Jolanty (dotąd 15 czerwca)? Nie uwzględniłem świadomie, gdyż, już tego wspomnienia nie ma w Kalendarzu dla diecezji polskich (i zostało w kalendarzach diecezjalnych [po uprzedniej prośbie biskupów dla dwóch diecezji] – por. poniższą tabelę, wykonaną przez ks. Dominika Ostrowskiego.
Poniżej przytaczam odpowiedni dekret i postanowienia. Sobór Watykański II dążył do czytelności (także) w Kalendarzu liturgicznym, by wszystkie obchody koncentrowały się na Świętach Paschalnych oraz dniu szczególnej wagi – na niedzieli (por. KL 107, por KL 102, 106), a wspomnienia (różnej rangi) by prowadziły do Paschy, a nie ją przysłaniały. W ostatnich decyzjach przy okazji dowartościowano znaczenie kalendarzy diecezjalnych (które muszą być zatwierdzone, a nie tylko wydane).
Koncerty w kościołach - przypomnienie
„W czasie koncertu artyści powinni występować poza prezbiterium. Najświętszy Sakrament należy w miarę możliwości przechowywać w odrębnej kaplicy lub innym stosownym miejscu.”
Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski o muzyce kościelnej (2017), nr 45
„Decyzja o wykonywaniu koncertu w kościele należy do biskupa diecezjalnego. Może on wyznaczyć osobę lub komisję, do której proboszcz lub rektor kościoła ma obowiązek odpowiednio wcześniej zgłosić chęć zorganizowania koncertu, przedstawiając pisemnie jego datę, szczegółowy program oraz wykonawców. Konieczne jest spisanie z organizatorem koncertu umowy zawierającej zobowiązanie do pokrycia kosztów i ewentualnych szkód. Zasady zawarte w niniejszym punkcie nie dotyczą koncertów muzyki religijnej wykonywanych przez chóry i schole parafialne oraz organistów.”
Instrukcja Konferencji Episkopatu Polski o muzyce kościelnej (2017), nr 49
„Kalendarz liturgiczny diecezji zielonogórsko – gorzowskiej. Rok 2018”. s. 159
ks. Andrzej Hładki
Zob.: http://episkopat.pl/instrukcja-konferencji-episkopatu-polski-o-muzyce-koscielnej/
Strona 3 z 3
Polecmy te strony
