Jednym z głównych powodów kryzysów Kościoła, jest kryzys świadomości chrzcielnej. Kryzys świadomości chrztu i zaniedbanie pogłębiania życia łaską chrztu świętego, prowadzi do degradacji i zaniku żywej wiary. (A.H.)
Historii katechumenatu (przygotowującego głównie dorosłych do sakramentów inicjacji chrześcijańskiej – chrztu świętego, bierzmowania oraz Eucharystii) i jego istoty, w tym miejscu, obecnie, nie będę przytaczał. Zasygnalizuję tylko wskazania soborowe, decyzję Biskupa Diecezjalnego Tadeusza Lityńskiego powołującego Diecezjalny Ośrodek Katechumenalny, w 2019 roku, w naszej diecezji oraz postaram się uświadomić główne treści księgi OCWD.
Sobór Watykański II (1962-1965) w Konstytucji o liturgii świętej (Sacrosanctum Concilium) w numerze 64 nakazuje:
„Należy przywrócić wielostopniowy katechumenat dorosłych, pozostawiając wprowadzenie go w życie uznaniu ordynariusza miejsca. Dzięki temu czas katechumenatu, przeznaczony na odpowiednią formację kandydatów, będzie mógł być uświęcony przez obrzędy liturgiczne celebrowane w kolejnych odstępach czasu.”
Soborowe wezwanie do przywrócenia wielostopniowego katechumenatu dorosłych (KL 64), jasno wybrzmiewa w kolejnym dokumencie: „Katechumeni powinni więc być właściwie wtajemniczani w misterium zbawienia, praktykowanie obyczajów ewangelicznych i świętych obrzędów celebrowanych w następujących po sobie okresach, a także wprowadzani w życie wiary, liturgii i miłości Ludu Bożego” (Dekret o misyjnej działalności Kościoła – DM 14). Tej „inicjatywie Ojców Soboru wychodzą naprzeciw Obrzędy chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych. Stanowią one najbardziej szczegółowy i wyczerpujący dokument w sprawie katechumenalnego wtajemniczenia”. (Secundino MOVILLA. Od katechumenatu do wspólnoty. Warszawa 1990 s. 25).
