LEX ORANDI LEX CREDENDI
Stara zasada „lex orandi lex credendi” – „reguła modlenia regułą wierzenia” przypomina nam, że potrzeba zaangażowania się w żywy, pełen wiary udział w liturgii. A czym jest wiara? „Wiara to wiedza i zaufanie” (Youcat – Katechizm Kościoła Katolickiego dla młodych 21).
Pogłębiamy naszą wiedzę już od dzieciństwa ucząc się modlitw, idąc razem z rodzicami na Mszę świętą, uczęszczając na lekcje religii, przygotowując się do sakramentów świętych, a także przez formację we wspólnocie (np. jako kandydaci na ministrantów, a następnie ministranci, w oazie) oraz przez indywidualne czytanie Pisma Świętego i Katechizmu Kościoła Katolickiego. Zaufania także uczymy się od naszych dziadków, rodziców, katechetów, opiekunów służby liturgicznej itd. Zaufania do Boga nabieramy, patrząc na przykład życia chrześcijan. Wiara jest jednak osobową relacją, poszukiwaniem osobistego związku z Bogiem. Wiedzę o Panu Bogu (prawdy wiary) może nam ktoś przekazać, natomiast my sami musimy uwierzyć w Boga, zawierzyć Mu i dać się z ufnością prowadzić. Tego aktu wiary dokonujemy we wspólnocie Kościoła i razem z Kościołem. Chcemy z wiarą uczestniczyć w liturgii gdzie jest żywy i prawdziwy Bóg. Z wiarą wyznajemy, że On jest obecny w sposób szczególny:
1) Chrystus jest obecny rzeczywiście na sposób duchowy, niewidzialny, ale prawdziwie w zgromadzeniu: „gdzie dwóch lub trzech jest zgromadzonych w imię moje tam ja jestem pośród nich” (Mt 18,20)
2) Chrystus obecny przez duchowieństwo: „kto was słucha mnie słucha, kto wami gardzi mną gardzi” (Łk 10,16)
3) gdy czyta się i wyjaśnia Słowo Boże Chrystus jest obecny (Konstytucja o Liturgii – KL 10): „przyjęliście Słowo Boże nie jako słowo ludzkie, ale jako Słowo Boże” (1 Tes 1,13)
4) po Przeistoczeniu w Eucharystii Chrystus jest prawdziwy, realny pod postacią chleba i wina. „to jest Ciało Moje… to jest Krew Moja…” (zob. Łk 22,19-20; 1 Kor 11,23).
Pan Jezus obecny w Eucharystii i poprzez sakramenty.
„Wierzę w Ciebie, Boże żywy, w Trójcy jedyny, prawdziwy. Wierzę, coś objawił, Boże, Twe słowo mylić nie może.”
Ks. Andrzej Hładki