gdy porosną mnie mchy zapomnienia
ty o mnie nie zapomnisz
bo miłość się nie zmienia
zmieniamy się my
powołani do istnienia
zanurzeni w śmierci i życiu
w wodzie i Krwi
posoleni - czasem popieprzeni
smakujemy już tych dni
które są tuż, tuż
a my u drzwi
czekamy
wypełnienia
nie wylewaj łez
tęsknię za tobą też
przytulam cię - tak wiesz
że nic nie jest w stanie zaprzeczyć - ani słońce, ani deszcz
byliśmy – jesteśmy - będziemy bliskimi
byliśmy – jesteśmy - będziemy szczęśliwi
trochę się boję
długo się nie zobaczymy
ale bardziej ufam
będziemy błogosławionymi
tyle pytań niezadanych
tyle odpowiedzi milczących
tyle łez stłumionych
tyle uśmiechów znikających
ale tak się cieszę
że jesteś
na ciebie mogę liczyć
i w czasie smutków
i w chwilach uniesień
pachniesz dobrocią
podarowaną
każdą minutą
dniem i nocą
trochę sobie popłakałem
że nie ma na ziemi sprawiedliwości
tak długo czekałem
na okruchy życzliwości
z nami jest tak
że w dzień się śmiejemy
a w nocy płaczemy
czasem bywamy
dobrymi aktorami
oby zawsze
dobrymi ludźmi –
- w oczach Boga
Tobie Panie zaufałem
oddaję się Twej Miłości
Zdroju miłosierdzia
i Źródło sprawiedliwości
***
jedni rodzą się pośród królów
inni urodzili się po królewsku
wzrastają jak królowie
dbają o nich przewybornie
chociaż sobie dworują
przekornie
bywają żyjący niczym królowie
inni zachowują się szlachetnie
wychowani na dworze
lepiej
albo gorzej
bawiłem na dworze
wytwornie prowadzony
gdy ze mnie dworowano
czy to pomoże – daj Boże
umierając po królewsku
lepiej umierać dla Królestwa
Twego Boże
- przepraszam za to co było gorzej
- dziękuję że masz do mnie cierpliwość
dobry Boże
na 34 Niedzielę zwykłą w ciągu roku - JEZUSA CHRYSTUSA, KRÓLA WSZECHŚWIATA – Rok A
ks. Andrzej Hładki, Białogóra. 2023.11.21
Ostatnia niedziela zwykła
UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA,
KRÓLA WSZECHŚWIATA, ROK A
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Mk 11, 9c, 10a
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie;
błogosławione Jego królestwo, które nadchodzi.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mt 25, 31-46
Chrystus będzie sądził z uczynków miłości
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie; błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata!
Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a przyodzialiście Mnie;
byłem chory, a odwiedziliście Mnie;
byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”.
Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?”.
A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”.
Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść;
byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie;
byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie;
byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”.
Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?”.
Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”.
I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego».
Oto słowo Pańskie.
MIŁOSIERDZIE JEST KONIECZNE
„Nie chciej, by Bóg wyciągnął rękę przeciw tym, co zadzierają głowy i omijają spiesznie biedaków! Ucz się tego z cudzego nieszczęścia! Daj choćby jakiś drobiazg potrzebującemu, gdyż to nie jest drobiazgiem dla tego, co potrzebuje wszystkiego, a nawet dla samego Boga, jeśli dałeś według swej możności. Daj zamiast wielkiego daru – ochotę. Jeśli nic nie masz, daj łzy; litość ofiarowana z serca to wielkie lekarstwo dla nieszczęśliwego, a szczere współczucie przynosi wielką ulgę w nieszczęściu...
Czy sądzisz, że miłosierdzie nie jest dla ciebie konieczne, lecz tylko dowolne? Nie jest prawem, a tylko radcą? Ja sam bardzo bym tego chciał i tak sądził, lecz przeraża mnie owa lewa strona Tego, który (potępionych) tam postawił, skazując nie dlatego, że rabowali czy łupili świątynie, że cudzołożyli lub robili inne rzeczy niedozwolone, ale dlatego, że nie otoczyli opieką Chrystusa w osobie potrzebujących.”
GRZEGORZ Z NAZJANZU, ŚW. (330–390). Pisarz grecki. Doktor Kościoła. Zwany w Kościele greckim „Grzegorzem Teologiem”. Pochodził z Kapadocji (Azja Mniejsza), przyjaciel św. Bazylego, którym odbył studia w Atenach, następnie przebywał na pustyni, potem krótko był biskupem Konstantynopola, który to urząd porzucił i dokonał życia na pustelni. Genialny teolog (sławne Mowy Teologiczne o Trójcy św.), pierwszy wielki poeta chrześcijański piszący po grecku (liryki, poematy dydaktyczne, poetycka autobiografia).
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok A”. Wydawnictwo WAM 2013. s. 578]
(grafika/foto) - autor: mkupiec7
grafikę wybrała: paulina kucaba
całość opracował ks. Andrzej Hładki