jak kochać i być kochanym?
przytulać, dbając troskliwie
słuchać i być słuchanym
planujemy długie życie
klika chwil smutku
lata w miłości zachwycie
nie o zachwyty jednak chodzi w miłości
lecz o słowo dotrzymane
gdy możesz głośno myśleć w bliskiej obecności
o rany opatrzone
urazy serdecznością zabandażowane
plany razem planowane
cele celnie
współukładane
zasypiając przytuleni do uśmiechu
budząc się wspólnie
na wyścigi bez pośpiechu
dwoje mówicie jednym głosem
patrząc w jednym kierunku razem, nie ukosem
dziś najważniejsze jest dziś
deklaracje i wspomnienia
piękne, poruszające, mają mniej do zrobienia
kochać trzeba umieć zrobić
***
można się starać
na głowie stawać
klaszcząc uszami
nic się nie uda
gdy między wami nuda
kochać się nie chce
dyrygując innymi jak się zechce
miłość w kącie siedzi
i płacze jak małe dzieci
bawić się można ostrożnie zabawkami
nigdy nie rób tego z uczuciami
i Jezusa podziwiają, mówiąc, że kochają
jakoś przewrotnie na opak słuchają
ks. Andrzej Hładki, Koźla, 2022.01.26 na 4 NZ-C
4 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK C
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Łk 4, 18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Łk 4,21-30
Jezus odrzucony w Nazarecie
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Kiedy Jezus przyszedł do Nazaretu, przemówił do ludu w synagodze:
«Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?».
Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».
I dodał: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
Oto słowo Pańskie.
MIŁOŚĆ I ZAZDROŚĆ
„Zaprawdę powiadam wam, że żaden prorok nie jest mile przyjęty w ojczyźnie swojej” (Łk 4, 24nn). Objawia się tu wielka zazdrość, która zapominając o należnej obywatelom miłości, zmienia w srogą nienawiść to, co powinno powodować miłość. Z postępowania i ze słów Pana widać, iż daremnie oczekujesz pomocy Boskiego miłosierdzia, jeśli zazdrościsz komuś owoców jego cnoty. Pan bowiem gardzi zazdrosnym i od tych, którzy dobrodziejstwa Boże w innych prześladują, odwraca cuda swej potęgi. Postępowanie Pana jako człowieka ukazuje Jego Bóstwo i to, co w Nim jest dla nas niewidzialne, pokazuje się przez to, co widzialne.
Nie darmo więc Zbawiciel tłumaczy się, iż żadnych cudów nie uczynił w swojej ojczyźnie, aby przypadkiem nie pomyślano, że miłość ojczyzny jest uczuciem niewiele wartym. Nie mógł nie kochać swych współobywateli Ten, który kochał wszystkich, lecz właśnie oni przez swą zazdrość wyzbyli się miłości swojej ojczyzny. Miłość bowiem nie zazdrości, nie nadyma się (1 Kor 13, 4). Jednakże ojczyzna Jego nie była pozbawiona dobrodziejstw Bożych. Jakiż jest bowiem większy cud nad ten, że Chrystus się w niej urodził? Widzicie więc, ile złego sprawia zazdrość. Z powodu zazdrości ojczyzna została uznana za niegodną, choć była godna tego, by Syn Boga się w niej narodził...”
AMBROŻY, ŚW. (339–397). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Po krótkiej karierze urzędnika państwowego został wybrany biskupem Mediolanu. Był znakomitym organizatorem i obrońcą Kościoła. Jako pisarz zasłynął z mów, pism egzegetycznych – podkreślając aspekt moralny, traktatów teo logicznych oraz hymnów kościelnych. Jest jedną z postaci dominujących w Kościele w IV w. Pod jego wpływem nawrócił się św. Augustyn.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 272]
(grafika/foto)
autor: congerdesign