jeżeli nie masz nic mądrego do powiedzenia
nie mów nic – zachowasz twarz mądrego milczenia
między zgadywaniem
a pytaniem
jest taka różnica
wieloraka
jaka jest
między wróżeniem
a odkrywaniem
na modlitwie stawaj z pytaniem
w życiu nie kieruj się zgadywaniem
cieszmy się życiem przeżywając podarowane chwile
cieszmy się chwilami myśląc o wieczności miłej

ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021.07.05

***
pamiętasz zapach skoszonej trawy
układanej wytrwale w stogi życiowej sprawy?
pamiętasz smak oranżady łapczywie spożywanej
w młodości śmiałymi planami kipiącej?
pamiętasz pierwsze zakochania
i nocą płaczące rozstania?
to jest historia wciąż się dziejąca
to historia twojego i mojego powołania
złości, smutków przybijających
radości, miłości nieustającej

każdy czas jest dobry
by zanosić ufne modły
ten czas jest odpowiedni
byśmy byli Duchowi ulegli
wszystkie wieki mają swoich proroków
tylko czy ich słuchasz dotrzymując z nimi kroku?

obrażamy się jak rozkapryszone dzieci
mając wiele lat, niewiele rozumu w słowach świeci
tak łatwo urazić chore ambicje
chorujących na wartości abolicję
kto nie zapali się słowem proroka
ten usycha, za pustotę czeka kara sroga

przed snem nocy ciepłej
przebudzić się możemy pewniej
w wonnościach uśmiechu opatuleni
serdecznością przebaczenia uzdrowieni
ważymy nasze zasługi dokładnie
licząc, że jeszcze jakiś dobry uczynek na wagę wpadnie
dobrze być opisanym
piórem ze skrzydła anioła na nim
oddycham ciszą ukojenia
zdając sobie wreszcie sprawę z odkupienia

ks. Andrzej Hładki, Bogaczów - Koźla 2021.07.08 - 09

15 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Ef 1, 17-18
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Niech Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przeniknie nasze serca swoim światłem,
abyśmy wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Mk 6, 7-13
Rozesłanie Dwunastu

+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien!».
I mówił do nich: «Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich!».
Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Oto słowo Pańskie.

PROŚCI APOSTOŁOWIE ZWYCIĘŻYLI
„Gdy uczniowie Jana usłyszeli, że rozmawiał on z Panem – opuścili swojego mistrza i poszli za Panem. Głos nie mógł już zatrzymywać uczniów przy sobie i wysłał ich do Słowa. Wypadało bowiem, by gdy się pojawi słońce, zgasło światło latarni. Jan przebywał jeszcze po to jedynie, aby zakończyć swoją działalność przez chrzest Jezusa; później umarł i czujny herold znalazł się pośród umarłych, jak był pośród nich w łonie matki, symbolu grobu.
Słowa „znaleźliśmy Pana” wskazują na to, że sława Pana rozprzestrzeniła się już od czasu przybycia Magów i że wzmocniła się z powodu Jana, który Mu udzielił chrztu, oraz świadectwa Ducha [Świętego]. Pan oddalił się, stał się znowu niewidzialny na czas czterdziestodniowego postu. A dusze zasmucone pragnęły usłyszeć wieści o Nim. One były narzędziami według własnych Jego słów: „Wybrałem was, nim powstał świat” (J 15, 16.19). Wybrał Galilejczyków, lud prosty – prorocy nazywali ich: lud prostacki, mieszkańcy ciemności – ale to oni właśnie ujrzeli Światło, a nauczyciele Prawa zostali zawstydzeni: „Wybrał głupich świata, aby przez nich zawstydzić mądrych” (1 Kor 1, 27)...
Przybyli więc do Niego rybacy ryb, a stali się rybakami ludzi, jak powiedziano: „Oto teraz wysyłam łowców ludzi, a oni ich pochwycą na wszystkich górach i na wszystkich miejscach wysokich” (Jr 16, 16). Gdyby posłał był mądrych, powiedziano by, że przekonali lud i tak go pochwycili albo że go zwiedli i złapali. Gdyby był wysłał bogatych, powiedziano by, że oszukał lud żywiąc go albo że został przekupiony pieniędzmi i tak zapanował nad ludem. Gdyby wysłał ludzi silnych, powiedziano by, że ich zwiódł siłą albo gwałtem przymusił.
Ale apostołowie nie mieli nic z tego, jak to wykazał Pan na przykładzie Piotra. Był on lękliwy, bo przeląkł się nawet głosu służącej; był biedny, bo nie mógł zapłacić nawet podatku: pół statera. „Nie mam złota – powiedział – ani srebra” (Dz 3, 6). Był tak nieobyty, że nie umiał się nawet wydobyć podstępem z opresji i zaparł się Pana.
Ruszyli więc ci rybacy ludzi i odnieśli zwycięstwo nad silnymi, bogatymi i mądrymi. Cud to wielki! Tak jak byli słabi, bez gwałtu przyciągali silnych do swojej nauki; byli biedni, a pouczali bogaczy; sami bez wykształcenia – czynili mądrymi i roztropnymi swoich uczniów. Mądrość świata musiała zrobić miejsce tej Mądrości, która jest Mądrością nad mądrościami.”

EFREM, ŚW. (+ 373). Pisarz syryjski. Do końca życia pozostawał diakonem. Największy poeta syryjski, diakon w Edessie, który pozostawił liczne hymny, pieśni, komentarze poetyckie do Pisma św., pisma poetyckie i polemiczne. Jego dzieła odznaczają się wyjątkowym bogactwem poetyckim

[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 379n]

(grafika/foto)
autor: dimitrisvetsikas