serdeczne uśmiechy
przynoszą chwile pociechy
nauczeni na pamięć
codziennością przeszytych zajęć
pierwszy raz codziennie w zachwycie
jakim obdarowałeś mnie Boże życiem
napęczniały fale wzburzonych
nie tylko morskich bałwanów
rozpychających się łokciami znajomości chamów
dołączają do zważonych i ostatecznie osądzonych
patrzy życzliwie i wstaje w obecności pani
ten kto krzywo pojętą wolnością nie mami
zjedz z uśmiechem dobre śniadanie
na wszystkie rozumy – nie rzucaj się na nie
kto natychmiast ma na wszystko odpowiedzi
ten nie słucha uważnie pytań w głębi wypowiedzi
możesz patrzeć na dzieło sztuki
i tylko liczyć kolejne zaliczone kultury bruki
czym jest istotowo głębokie zdziwienie
pytaniami wyrazi ten kto wie czym jest przemyślane mówienie
macie proroków między sobą
ciesz się doceniając spotkanie z osobą
zagrożeniem nie jest człowiek myślący
lecz z wybujałymi ambicjami na innych narzekający
kołyszą mnie w Twojej łodzi Panie
dłonie przebite nikczemnością
wciąż otwarte na spotkanie
gładzące mnie po policzkach spieczonych żalem
przemawiające czynem: <<nie płacz kochanie>>
ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021-06-19
12 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK B
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Łk 7, 16
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Wielki prorok powstał między nami
i Bóg nawiedził lud swój.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mk 4, 35-41
Uciszenie burzy na jeziorze
+ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Owego dnia, gdy zapadł wieczór, Jezus rzekł do swoich uczniów: «Przeprawmy się na drugą stronę». Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.
A nagle zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała wodą. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?». On, powstawszy, zgromił wicher i rzekł do jeziora: «Milcz, ucisz się!». Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.
Wtedy rzekł do nich: «Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże brak wam wiary!». Oni zlękli się bardzo i mówili między sobą: «Kim On jest właściwie, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?».
Oto słowo Pańskie.
CHRYSTUS ŚPI W NASZEJ ŁODZI
„Ilekroć Chrystus śpi w naszej łodzi i jest uśpiony w ciele snem naszego lenistwa, tylekroć spada burza z całą zawieruchą wiatrów, srożą się groźne fale, a gdy żeglarze są unoszeni w górę spienionymi bałwanami i rzucani w dół, powstaje w nich gorzkie prze widywanie rozbicia, jak o tym wyraźnie mówi dzisiaj przeczytana Ewangelia...
„I wzięli Go – mówi – tak, jak był w łodzi” (Mk 4, 36nn). Co to znaczy? Inaczej jest Chrystus w niebie, a inaczej jest w łodzi; inaczej w majestacie Ojca, a inaczej odczuwa się Go jako pokornego człowieka; inaczej jako współczesny Ojcu, a inaczej jest dostrzegany w latach postępującego czasu; inaczej śpi w ciele, inaczej czuwa w świętości swego ducha. „I wzięli Go – mówi – tak, jak był w łodzi”. Chwałą wiary jest tak przyjąć Chrystusa, jakim jest w łodzi, to jest, jak ukazuje się w Kościele: narodzonego, wzrastającego, umęczonego, ukrzyżowanego, pogrzebanego. Dziełem szczególnie zbawiennym jest wyznawać, że wstąpił do niebios i zasiadł po prawicy Ojca, skąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Kto tak wyznawszy Chrystusa znajdującego się w naszej łodzi, przyjmie Go, to nawet gdyby uderzały weń fale zgorszenia, nie pogrążą go ani niebezpieczeństwa, ani też pochłoną odmęty...
„Owa burza – mówi –miotała fale do łodzi”, bo w statek Pański z zewnątrz uderzają i zatapiają go fale pogan i ogrom prześladowań, a wewnątrz szaleją zuchwałe fale herezji. Tę właśnie burzę znosił – jak sam to oświadcza – Święty Paweł, gdy mówi: „Zewnątrz walki, wewnątrz obawy” (2 Kor 7, 5). Słusznie donosi ewangelista, „że się łódź napełniała”. Łódź była napełniona pieniącymi się falami, bo niemalże tyle herezji znosił Kościół, ile tylko tematów znajduje się w Prawie Bożym.”
PIOTR CHRYZOLOG, ŚW. (380–450). Pisarz łaciński, doktor Kościoła. Był biskupem Rawenny. Jako wielki mówca zyskał sobie przydomek „Złotosłowy” – „Chrysologos”
[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 345n]
(grafika/foto)
autor: geralt