Rozważania

Rozważanie na XXII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ W CIĄGU ROKU (ROK C)

trzy, dwa, jeden, start!
poszły konie po betonie
dudniąc głucho w południe
na północ od skromności
we wschodnim azymucie próżności
lansującej się w zachodniej modzie
kiczu pudrowanego alergiczną zawziętością

tylko kwiaty w słońcu się mienią
dla skąpanych
po uszy zakochanych
w powietrzu splecionych
co pływać chcą razem
poznając oddalające na horyzoncie
przyziemne myśli – co myśli o innych ciepło
przygarnia każdą chwilę codzienną
tym westchnieniem uśmiechu zapisanego
u brzegu
przyglądamy się sobie ostrożnie
delikatnie z tęsknotą za zorzą
północną nad ranem
budzisz mnie dobrocią
mówisz dzień dobry
bo taki jest gdy przyjmę
od Boga człowieka
gdy radość jest i trwoga

na 22 Niedzielę zwykłą - Rok C
ks. Andrzej Hładki – Koźla 2019-08-31


22 TYDZIEŃ ZWYKŁY, ROK C

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Mt 11, 29ab
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,
bo jestem cichy i pokornego serca.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 14, 1. 7-14
Kto się wywyższa, będzie poniżony,
a kto się uniża, będzie wywyższony

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. Potem opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie pierwsze miejsca wybierali. Tak mówił do nich:
«Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”, a wtedy musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.
Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. A gdy przyjdzie ten, który cię zaprosił, powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej”. I spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».
Do tego zaś, który Go zaprosił, mówił także: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

Oto słowo Pańskie.

ISTOTA POKORY
„Kościół Boży, który jest ciałem Chrystusa, wykazuje tak wieloraką różnorodność w swej zwartej budowie, że na jego jedyne piękno składają się czynniki sobie nierówne. Każdy rodzaj ludzki, każdy stopień powinności, wszelka miara uczynków, wszelka jakość cnót przyczynia się do nierozdzielnego związku i jednolitego piękna. Czego nie brakowało części, nie brakuje i całości. Tak wielki pokój i tak wielka zgoda tam panuje, że z konieczności należy do wszystkich to, co należy do poszczególnych członków. Jasno widać, że istnieje jakaś cnota, która działa jako siła łącząca, dzięki której wieloraka jedność świętych i ich piękna różnorodność łączą się ze sobą w harmonijne przymierze. Tą zaś cnotą jest prawdziwa pokora, która zawsze daje się rozpoznać, obojętnie wśród jakich stopni zasług się ukazuje. W spełnieniu różnych obowiązków, w słodyczy łagodności, w wyborze dobrowolnego ubóstwa może zachodzić duża rozpiętość; jeden człowiek góruje nad drugim lub mu ustępuje, jeśli chodzi o wierność swemu ideałowi. W prawdziwej zaś pokorze nic nie podlega podziałowi, wszystko jest scalone; dlatego jednoczy ona wszystkich, którzy w niej uczestniczą, ponieważ sama nie dopuszcza nierówności. Istota tej cnoty polega więc na uznawaniu łaski Bożej, którą całkowicie się odrzuca, jeśli się jej całkowicie nie przyjmuje.”

PSEUDO–PROSPER Z AKWITANII. Łaciński anonimowy List do Demetriady o prawdziwej pokorze łączono z wieloma imionami, najczęściej jednak z wy bitnym teologiem augustyńskim, kronikarzem i sekretarzem Leona Wielkiego, św. Prosperem z Akwitanii ( ok. 455).

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 460]


(grafika/foto)
autor: A.H.
#ShotOnNokia #krzyz #wiara #slonce #kwiaty #woda

 

© Kartka z liturgii. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Odwiedza nas 69 gości oraz 0 użytkowników.