proś Boga, by przez miłość
a nie przez doświadczenie
otworzył twoje sumienie

Życie cierpliwie przeżywa
używanie podarowanego życia
w bezdusznym maratonie gdzie się przegrywa
to co nigdy nie przemija

rozsmakowani w wyrokowaniu
zbyt wolni w kochaniu
zaproszeni jesteśmy do ufnej cierpliwości
nawadniającej serca łzami ofiarnej miłości

nad naszymi głowami
miecz kary
z dawnymi wyrokami
zapomnianymi
wciąż rodzącymi wyrzutów poczwary

owocować chcemy dla siebie?
dla Nieba?
dla ciebie?
prowadzeni jak trzeba

oby nie szukano długo
serca i ducha
zagadanych, z wesołą pleciugą
przejętych, bo potrzebna jest skrucha

wiesz jak trzeba mówić
- mów ile trzeba
wiesz jak kochając serca nie zgubić
- kochaj pragnienie nieba
wiesz jak cierpliwość polubić
- oczekuj darowanego miłosierdzia

kto przychodzi ze skargą na bliźniego
ten oskarżony będzie przez Sędziego
który przypomni grzechy skrywane
jeśli innym nie będą darowane

pola już skopane
w dołach grzechu
truchła pochowane
życzliwym ze wzajemnością
grzechy zapomniane
którzy mimo wszystko kierowali się miłością

ks. Andrzej Hładki, Koźla 13.03.2022
na 3 Niedzielę Wielkiego Postu – rok C

3 NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU, ROK C

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Mt 4, 17
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.
Pan mówi: Nawracajcie się,
bliskie jest Królestwo niebieskie.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo Boże.

EWANGELIA Łk 13, 1-9
Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar.
Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?”. Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».

Oto słowo Pańskie.

NIEPŁODNE DRZEWO
„Z wielką bojaźnią należy słuchać tego, co powiedziano opiekunowi winnicy, w której rosło niepłodne drzewo: „Wytnij je, po cóż jeszcze zajmuje miejsce?”. Każdy według swego stanu żyjąc na tym świecie, jeśli nie wydaje owoców dobrych czynów, jest jak niepłodne drzewo, które niepotrzebnie zajmuje miejsce na ziemi, gdyż tam, gdzie jest, odbiera innym sposobność do pracy. Jeśli zaś ktoś ma wielką władzę na tym świecie, a nie wydaje owoców dobrych czynów, jest dla innych jeszcze przeszkodą, gdyż przykład jego niegodziwości przygniata ich jakby cieniem. I stoi wysokie niepłodne drzewo, a pod nim niepłodna jest też ziemia, rzuca ono bowiem cień i całkowicie przeszkadza promieniowi Słońca przeniknąć na ziemię. Skoro bowiem podwładni widzą przykład przewrotnego zwierzchnika, sami również nie wydają owocu, będąc pozbawieni światła prawdy. Jakby przygnieceni cieniem nie otrzymują ciepła słońca i pozostają zimnymi dla Boga z winy tych, którzy na tym świecie źle się nimi opiekują. Lecz o takiego przewrotnego dostojnika Bóg prawie nie pyta. Skoro bowiem samego siebie zgubił, należy tylko się dowiedzieć, dlaczego i innych gubi. Toteż właściciel winnicy mówi: „Po cóż jeszcze miejsce zajmuje?”. Miejsce zajmuje, kto na umysły innych zły wpływ wywiera; miejsce zajmuje, gdy na swym stanowisku dobrych czynów nie spełnia.”

GRZEGORZ WIELKI, ŚW. (+ 604). Pisarz łaciński. Wielki papież przełomu starożytności i średniowiecza i wielki nauczyciel Europy, autor licznych listów, podręcznika dla kapłanów, komentarzy do Księgi Hioba i Ezechiela, komentarzy do Ewangelii niedzielnych, listów i sławnych Dialogów, wśród których znajduje się żywot św. Benedykta.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 114n]

(grafika/foto)
autor: KELLEPICS
wybór grafiki: paulina kucaba