ileż gwiazd gaśnie za nami w oddali
jak wiele ich błyśnie przed nami pytaniami
o tę jedyną, której oczy lśnią dobrocią
zapachniało pocałunkami
- spotkaj się z Dzieciną
wędrowcem jest każdy kto żyje nadzieją
rozpoznawszy cel
uronisz nad apatią gorzką łzę
zapalonych do zdobywania szczytów myślą
nieodkrytą tęsknotę gaszą strachu bezideą
kto chce kochać spotkaną Osobę
musi zapytać i odkryć Drogę
idąc człowiekiem przez Człowieka do ciebie
stawiam stopy w ślady stóp po rozgwieżdżonym niebie
obawy zostaw na wieszaku codzienności
strachy zamknij na wybiegu przezorności
ruszając poruszony Pierwszą Przyczyną
wiem, że spotkanie będzie nie tylko chwilą
Mądrość w kruszynie Chleba jest zbawczą drobiną
licytacje cierpieniem
oddaj na aukcji ludziom
którzy kryją się za smutku cieniem
kto żyje i kocha mało marudzi
kto knuje i szlocha często się łudzi
wyruszyliśmy w drogę przez życie
z Życiem po kres życia odkrycie
przeżywając przeżycia życiowym dożyciem
ks. Andrzej Hładki, Koźla 2021-01-04/05
OBJAWIENIE PAŃSKIE
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Mt 2, 2b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie
i przybyliśmy oddać pokłon Panu.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mt 2, 1-12
Pokłon mędrców ze Wschodu
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Gdy Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy i pytali: «Gdzie jest nowo narodzony Król żydowski? Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon».
Skoro to usłyszał król Herod, przeraził się, a z nim cała Jerozolima. Zebrał więc wszystkich arcykapłanów i uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz.
Ci mu odpowiedzieli: «W Betlejem judzkim, bo tak zostało napisane przez proroka: A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Izraela».
Wtedy Herod przywołał potajemnie mędrców i wywiedział się od nich dokładnie o czas ukazania się gwiazdy. A kierując ich do Betlejem, rzekł: «Udajcie się tam i wypytajcie starannie o Dziecię, a gdy Je znajdziecie, donieście mi, abym i ja mógł pójść i oddać Mu pokłon». Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę.
A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, postępowała przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; padli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.
A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się z powrotem do swojego kraju.
Oto słowo Pańskie.
OGŁASZANIE DATY WIELKANOCY I INNYCH ŚWIĄT RUCHOMYCH W 2021
W uroczystość Objawienia Pańskiego, po odśpiewaniu Ewangelii, diakon lub kantor, zgodnie ze starym zwyczajem Kościoła świętego, ogłasza z ambony święta ruchome bieżącego roku według następującej formuły.
Drodzy bracia i siostry.
Chwała Pana objawiła się wśród nas i będzie się objawiała zawsze, aż do Jego powtórnego przyjścia. W zmiennych kolejach naszego życia wspominamy wciąż na nowo i przeżywamy tajemnice naszego Zbawienia.
Wiedzcie, najmilsi, że jak corocznie dzięki miłosierdziu Bożemu radujemy się narodzeniem Pana naszego, Jezusa Chrystusa, tak dziś oznajmiamy wam również radość z Jego Zmartwychwstania.
17 lutego będzie Środa Popielcowa i początek Wielkiego Postu.
4 kwietnia z radością będziemy celebrować Paschę naszego Pana Jezusa Chrystusa.
16 maja będzie Wniebowstąpienie naszego Pana Jezusa Chrystusa.
23 maja dzień Zesłania Ducha Świętego.
3 czerwca uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej.
28 listopada będzie pierwsza niedziela Adwentu naszego Pana Jezusa Chrystusa, któremu niech będzie cześć i chwała na wieki wieków.
W. Amen.
(„Kalendarz liturgiczny diecezji zielonogórsko – gorzowskiej. Rok 2020”. s. 184)
EPIFANIA
„Słowo greckie epiphania można przetłumaczyć przez „objawienie”. W dniu dzisiejszym Odkupiciel oświecił wszystkich ludzi i ustanowił uroczystość dla wszystkich. Obchodzimy więc dzisiaj święto Tego, którego narodziny obchodziliśmy przed niewielu dniami. Pan nasz, Jezus Chrystus, przed trzynastu dniami narodzony, dzisiaj, jak podaje tradycja, został uczczony przez Mędrców. Że tak było, potwierdza prawda Ewangelii, którego zaś dnia to się stało, o tym wszędzie głosi powaga tej przesławnej uroczystości. Wydawało się rzeczą słuszną, i to nawet bardzo słuszną, aby narody wdzięcznie wspominały dzień zbawienia pierwszych pogan i poświęciły ten dzień Chrystusowi Panu na uroczyste dziękczynienie. Mędrcy bowiem pierwsi spośród pogan poznali Chrystusa Pana i choć nie poruszeni jeszcze Jego mową, szli za gwiazdą wskazującą im drogę i zastępującą Słowo – Niemowlę, Pierwsi spośród Żydów przyszli do wiary w Chrystusa pasterze i otrzymali objawienie; w tym samym dniu, w którym On się narodził, przyszli z okolicy i zobaczyli Go. Tym ogłosili aniołowie, tamtym gwiazda. Tym powiedziano: „Chwała na wysokościach Bogu” (Łk 2, 14), tamtym objawiono, że „Niebiosa opowiadają chwałę Boga” (Ps 19[18], 2). Jedni i drudzy, podobnie jak dwie ściany biegnące z przeciwnych kierunków, zdążają do Kamienia Węgielnego, aby nastąpił pokój jednoczący dwa oddzielone od siebie ludy (Ef 2, 11–22).
Zarówno tamci chwalili Boga, skoro ujrzeli Chrystusa, jak też ci, zobaczywszy Chrystusa, oddali Mu pokłon. U pierwszych było więcej wdzięczności, u drugich – pokory. Może pasterze jako mniej winni bardziej cieszyli się z wybawienia, a Mędrcy obciążeni wielu grzechami z większą pokorą szukali przebaczenia.”
AUGUSTYN, ŚW. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Jego mowy uderzają pięknem i prostotą.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 106n]
(grafika/foto)
autor: Angeleses