ziarna trzeba, by nie zabrakło chleba
ziarna pobłogosławionego, by nie było ubogiego
ziarna ufnie przyniesionego
ziarna podarowanego – do ziemi złożonego

Maryjo, uczysz nas zachowywania
ziarna Słowa Bożego
i życia szczęśliwego – błogosławionego
Owocem żywota Twojego

ks. Andrzej Hładki, Letnica 2020-09-09

NARODZENIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY (2020 A.D.)

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Alleluja, alleluja, alleluja
Szczęśliwa jesteś, Najświętsza Panno Maryjo,
i godna wszelkiej chwały,
bo z Ciebie narodziło się Słońce sprawiedliwości,
Chrystus, który jest naszym Bogiem.
Alleluja, alleluja, alleluja

EWANGELIA Mt 1, 1-16. 18-23
Maryja poczęła za sprawą Ducha Świętego

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.

Abraham był ojcem Izaaka; Izaak ojcem Jakuba; Jakub ojcem Judy i jego braci; Juda zaś był ojcem Faresa i Zary, których matką była Tamar. Fares był ojcem Ezrona; Ezron ojcem Arama; Aram ojcem Aminadaba; Aminadab ojcem Naassona; Naasson ojcem Salmona; Salmon ojcem Booza, a matką była Rachab. Booz był ojcem Obeda, a matką była Rut. Obed był ojcem Jessego, a Jesse ojcem króla Dawida.
Dawid był ojcem Salomona, a matką była dawna żona Uriasza. Salomon był ojcem Roboama; Roboam ojcem Abiasza; Abiasz ojcem Asy; Asa ojcem Jozafata; Jozafat ojcem Jorama; Joram ojcem Ozjasza; Ozjasz ojcem Joatama; Joatam ojcem Achaza; Achaz ojcem Ezechiasza; Ezechiasz ojcem Manassesa; Manasses ojcem Amosa; Amos ojcem Jozjasza; Jozjasz ojcem Jechoniasza i jego braci w czasie przesiedlenia babilońskiego.
Po przesiedleniu babilońskim Jechoniasz był ojcem Salatiela; Salatiel ojcem Zorobabela; Zorobabel ojcem Abiuda; Abiud ojcem Eliakima; Eliakim ojcem Azora; Azor ojcem Sadoka; Sadok ojcem Achima; Achim ojcem Eliuda; Eliud ojcem Eleazara; Eleazar ojcem Mattana; Mattan ojcem Jakuba; Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem.
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: «Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów».
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel», to znaczy: «Bóg z nami».

Oto słowo Pańskie.

Obrzędy błogosławieństw, T 2, nr 1427:
Boże, Ty sprawiasz, że wszelkie nasiona wpadłszy w ziemię obumierają, aby wydać plony, które przynoszą radość siewcy i chleb głodnemu.
Prosimy Cię, pobłogosław + te ziarna zbóż i inne nasiona. Zachowaj je przed gradem, powodzią, suszą i wszelką szkodą, a ziemię użyźniaj rosą z nieba, aby rośliny z nich wyrosłe wydały obfite plony.
Spraw też, abyśmy za przykładem Najświętszej Maryi Panny, która słuchała Twojego słowa i strzegła go owocnie w swoim sercu, przynosili plon stokrotny przez naszą wytrwałość w pełnieniu Twojej woli. Przez Chrystusa, Pana naszego.

NARODZENIE MARYI
„Cóż innego możemy ofiarować Matce Słowa jak nie słowo? Niech całe stworzenie czci i chwali narodzenie z świętej matki [Anny]. Ona wydała światu skarbiec darów, których nie zdoła odjąć żadna siła. Przez nią Stwórca za pośrednictwem człowieczeństwa zmienił na lepsze całą naturę. Skoro bowiem człowiek – postawiony pośrodku pomiędzy duchem a materią – jest węzłem całego stworzenia, widzialnego i niewidzialnego, stwórcze Słowo Boże, złączywszy się z ludzką naturą, zjednoczyło się przez nią ze stworzeniem. Obchodźmy więc święto, gdyż wraz z ludzką niepłodnością św. Anny ustąpiła dla nas przeszkoda w otrzymaniu dobrodziejstw.”

JAN DAMASCEŃSKI, ŚW. (675–749). Pisarz grecki. Uważany jest za ostatniego wielkiego teologa Wschodu okresu patrystycznego. Pochodził z Damaszku i początkowo służył w administracji arabskiej, następnie porzucił karierę i wstąpił do klasztoru św. Saby koło Jerozolimy. Napisał summę teologiczną Wykład wiary prawdziwej. Był teologiem (obrońcą kultu obrazów przeciw ikonoklastom i teologiem Wniebowzięcia) oraz poetą.

[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 389]

(grafika/foto)
autor: własne (kosz z ziarnem – parafianin z Letnicy)