tak po prostu
bez uścisku roszczeń mierzących
milimetry wzrostu wierzących
tak po prostu - chwila za chwilą
sama z siebie gotowa
by mówić dotykiem czułej troski o niebie
sama z siebie – bo od Ciebie
tak delikatnie bez manifestacji
cicho zapewniona o Żyjącym
który chce nas mieć w raju u siebie
tak zwyczajnie otarta z potu strachu 
pracą drżącymi rękami
trzymasz mnie mocno
bym nie dołączyła do tych, którzy są zbiegami

nie nakazujesz modlić się dniami i nocami
lecz kochać modlitwą z czynami
bez licytacji, egzaltacji
bez frustracji na tych, którzy wolą być obserwatorami

pozwalasz mi iść
zatrzymując się przed spoczynkiem
nad rozbieganymi myślami
co szukają odpowiedzi na pytania
rzucane tysiącami
JESTEŚ odpowiedzią
- ofiarowana wdzięczności
pozwól mi być z Tobą w jedności

(ks. Andrzej Hładki – Koźla 01.02.2020 r. na Ofiarowanie Pańskie)

2 lutego
OFIAROWANIE PAŃSKIE
Święto

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk 2, 32
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA DŁUŻSZA Łk 2, 22-40
                  KRÓTSZA Łk 2, 22-32
Moje oczy ujrzały Twoje zbawienie

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
«Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
które przygotowałeś wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela».

Koniec krótszej perykopy.

A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim
mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu.
Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

Oto słowo Pańskie.

PLAN BOŻEGO ZBAWIENIA
„Przyniesiono więc Chrystusa do świątyni, malutkiego i ssącego pierś, a błogosławiony Symeon, zaszczycony darem prorokowania, wziął Go w ramiona i napełniony łaską z wysoka, błogosławił Bogu, mówiąc: „Teraz, Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo oczy moje ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela” (Łk 2, 29–32). Tajemnica Chrystusa została przygotowana już przed stworzeniem świata, objawiła się ona jednak w czasach ostatnich. Stała się ona światłem dla tych, którzy byli w ciemnościach, którzy oszukani przez szatana, wpadli w jego ręce. Oni czcili stworzenia, a nie ich Stwórcę, i padali na twarz przed smokiem, źródłem wszelkiego zła, a nieczystemu tłumowi szatanów przypisywali chwałę Bożą. Ale właśnie ci poganie zostali powołani przez Boga Ojca do poznania Syna, który jest światłem prawdziwym. Stąd też mówi głosem Izajasza: „Dam im znak i przyjmę ich, ponieważ chcę ich odkupić i rozmnożą się tak, jak liczni byli błądzący” (Za 10, 8), później powołani przez Chrystusa. Są więc liczni, jak dawniej, ci, którzy byli przyjęci i ocaleni, otrzymawszy znak pokoju od Boga Ojca, to jest przyjaźń i radość otrzymane przez wiarę w Chrystusa.
Rozproszyli się pomiędzy ludami uczniowie natchnieni duchem Bożym. I cóż się stało? Ci, co byli daleko od Boga, z Bożego zarządzenia stali się Mu bliscy. Do nich to właśnie pisze natchniony przez Boga Paweł: „Teraz wy, którzy niegdyś byliście daleko, staliście się bliscy przez krew Chrystusa” (Ef 2, 2). Ci, którzy stali blisko, uczynili Chrystusa swoją chwałą. O nich znowu mówi Ojciec: „Umocnię ich w Panu, Bogu ich, i w imię Jego będą się chlubili, mówi Pan” (Za 10, 12). Tu również poucza psalmista, mówiąc jakoby o Zbawicielu wszystkich: „Panie, pójdą w świetle oblicza Twego i cały dzień będą się radowali w imieniu Twoim i w sprawiedliwości Twojej są wywyższeni, bo Ty jesteś chlubą ich mocy” (Ps 89[88], 16–18). Znajdujemy też Jeremiasza proroka wołającego do Boga: „Panie, mocy moja i wspomożenie moje, ucieczko moja w dniu moich nieszczęść. Do Ciebie przychodzą ludy z kresów ziemi i mówią: «Ojcowie nasi zbudowali bałwany, które są na nic»” (Jr 16, 18).
Stał się więc Chrystus światłem dla oświecenia pogan i dla chwały Izraela. Choć niektórzy z nich byli zuchwali, uparci, głupi i nieoświeceni, to jednak reszta Izraela ocaliła się i dzięki Chrystusowi stała się chwalebna.”

Cyryl Aleksandryjski, św. (375–444). Pisarz grecki. Doktor Kościoła. Biskup Aleksandrii, który zorganizował opozycję przeciw Nestoriuszowi (głoszącemu daleko posunięty dualizm w Chrystusie i przeczącemu tytułowi Bogurodzicy – gr. Theotokos) i doprowadził do potępienia go na Soborze Efeskim (431 r.). Jego dzieła skupiają się na chrystologii; mniej znane są jego piękne komentarze do Pisma św.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 125n]

(grafika/foto)
autor: dodo71