naczekała się w poczekalni życzeń
nasłuchała się instrukcji dobrych przykładów
jaką ma być pobożną od bezbożnie obmawiających
dopowiadających słowa do milczenia rozważań
wciąż brak oczekujących
by Słowo zakiełkowało w sercu gotowym
do ostatecznego spotkania
przerzucamy się plewami chwastów młóconych
cepem rozdwojonego języka
w hałasie półsłówek nadinterpretacji
umyka nam jak gra muzyka
radosnych cherubów w serafickich zespołach
piękna jesteś ciszą i wypatrywaniem kiedy wołam
z otchłani grzechu – ze strachu konam
bądź przy mnie chociaż ja nie jestem sam przy sobie
rozpędzony w wierze, goniony w pragnienia pożodze
bądź błogosławiona błogosławieństwem
dla odrzuconych, ośmieszanych, poniżonych
kobieta staje się odpocznieniem
gdy w niej serce jest kochaniem
otulonym cierpliwym czekaniem
na pocałunek, przytulenie, na obdarowanie
czasem liczonym latami bliskości
a nie sekundowym muskaniem
piękno ważone na wadze miłości
czystsze jest niż niedoważone piękności
nosząc <<skarb w naczyniach glinianych>>
dbamy o formę akcentując treści
ks. Andrzej Hładki – Zielona Góra 2019-12-04
8 GRUDNIA
NIEPOKALANE POCZĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
uroczystość
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk 1, 28
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławiona jesteś między niewiastami.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Łk 1, 26-38
Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».
Wtedy odszedł od Niej anioł.
Oto słowo Pańskie.
ŁASKI PEŁNA
„Anioł wszedł do niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś ty między niewiastami”. Pozdrowienie to, o ile w ludzkim zwyczaju niesłyszane, o tyle godności błogosławionej Maryi odpowiadało. Prawdziwie bowiem była pełna łaski ta, której w boskim darze było zlecone, aby pierwsza wśród kobiet ofiarowała Bogu najchwalebniejszy dar dziewictwa. Stąd słusznie zasłużyła na anielskie spojrzenie i słowa Ta, która starała się naśladować życie anielskie. Prawdziwie była pełna łaski Ta, której dano było zrodzić Tego, przez którego stała się łaska i prawda, Jezusa Chrystusa. Dlatego prawdziwie Pan był z Tobą, którą wpierw miłością nowej czystości oderwał od ziemskich rzeczy do pragnienia niebieskich, a następnie przez naturę ludzką uświęcił wszelką pełnią boskości. Prawdziwie błogosławiona między niewiastami Ta, która bez przykładu stanu kobiecego z ozdobą dziewictwa cieszyła się godnością Matki, a jako Dziewica i zarazem Matka zrodziła Bożego Syna. Gdy potem jak każdy człowiek zaniepokojona była anielską wizją i niezwykłym pozdrowieniem, zaraz ten sam anioł ponownie Ją wezwał, by się nie bała, i jako dobrze znaną i bliską własnym ją imieniem nazwał, a to zwykle strach usuwa, zarazem tłumacząc, dlaczego Ją określił pełną łaski.”
Beda Wielebny, św. (+ 735). Pisarz łaciński. Ostatni Ojciec Kościoła zachodniego, mnich benedyktyński. Posiadał bardzo rozległe wykształcenie, stąd pisał dzieła zarówno z dziedziny astronomii, ortografii, jak i egzegezy, teologii, piękne hymny. Dzięki swojej Historii narodu angielskiego jest uznawany za ojca historii angielskiej.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 38]
(grafika/foto)
autor: JulianaSaldanha