robi się coraz jaśniej
nie tylko w przyrodzie
na drodze
lecz po każdej Eucharystii
w życiu – w przeżyciu
jasność promieniuje
od ciebie i ode mnie
oby trwała
wytrwała każdego dnia i nocy
po każdym dobrym słowie
masz udział w błogosławieństwie
bo ono jest podarowane nie tylko tobie
ale wspólnie rozdzielane
po każdym złym słowie
masz udział w przekleństwie
bo zło jest także wspólnotowe
robi się jaśniej
kroplami łez oczyszczonymi oczami
ciszą znoszonych cierpień dniami
robi się coraz wyraźniej
szeptem miłości
przeczytanymi ustami
ks. A.H. 16.02.2019 Koźla
6 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK C
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Łk 6, 23ab
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Cieszcie się i radujcie,
bo wielka jest wasza nagroda w niebie.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Łk 6, 17. 20-26
Błogosławieni ubodzy, biada bogaczom
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Jezus zszedł z dwunastoma apostołami na dół i zatrzymał się na równinie; był tam liczny tłum Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i z Jeruzalem oraz z nadmorskich okolic Tyru i Sydonu.
On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.
Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.
Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.
Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.
Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.
Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.
Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom».
Oto słowo Pańskie.
ZBLIŻAĆ SIĘ KU MIŁOŚCI BOŻEJ
„W prześladowaniu czy w pokoju okażmy Panu naszą przyjaźń. On daje nam swą łaskę niestworzoną, bo chce, abyśmy wszyscy żyli i stali się dziedzicami chwały i wielkości będącej w Panu naszym Jezusie Chrystusie. A my przez Niego uwolnieni, oczyszczeni z przewrotnych żądz, stawszy się dla wielu przyczyną zbawienia, powinniśmy - każdy przez swój trud i swoje cnoty - podnieść się prawdziwie z ziemi ku pokojowi niebiańskiemu do królestwa miłości, aby być zawsze z Chrystusem i cieszyć się Jego dobrami wiecznymi. Jak figura ludzkiego ciała składa się z członków, tak wiara składa się z dobrych uczynków, a przez wiarę utwierdza się nadzieja, a przez nadzieję osiąga się [wieczne] potwierdzenie. Tak powinniśmy zbliżać się ku miłości Bożej…”
Mesrop, św. (ok. 361-440). Pisarz armeński, przypisuje się mu 27 mów. Jest jednym z wielkich twórców kultury armeńskiej (przypisuje się mu autorstwo alfabetu ormiańskiego) i jednym z wielkich przywódców narodowych. Apostoł Armenii i Gruzji.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 294n]
(grafika/foto)
autor: Bess-Hamiti