nad ranem powstająca rosa
bosa, zimna i biegnąca
po kłosach
jak po kasztanowych włosach
rosi czubek nosa
ale tak dobrze
aż po same koniuszki
bym go nie zadzierał

taka pachnąca kwiatami
ziołami, trawami, plonami
zroszona kroplami
łzami
modlitwami
szlochami
bo wyniesiona na niebiosa
chodzi naszymi drogami
na których nas już nie ma
- wolimy hasać bezdrożami

Ks. A.H. 2018-08-15 Koźla

15 sierpnia
WNIEBOWZIĘCIE NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Uroczystość
MSZA W DZIEŃ

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Maryja została wzięta do nieba,
radują się zastępy aniołów.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 1, 39-56
Bóg wywyższa pokornych

+ Słowa Ewangelii według świętego Łukasza.
W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała:
« Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana ».
Wtedy Maryja rzekła:
Wielbi dusza moja Pana,
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawcy moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy.
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.
Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
święte jest imię Jego.
A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, którzy się Go boją.
Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił.
Ujął się za swoim sługą, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
Jak obiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.
Oto słowo Pańskie.

UŚNIĘCIE MARYI
„…o najbardziej błogosławiona, najczystsza, niepokalana i przepełniana Bożą łaską, Oblubienico Nieśmiertelnego Ojca, Naczynie Boskiego Pocieszyciela i Matko Króla Chwały, pamiętaj o nas, którzy obchodzimy Twoją pamiątkę i święte Twoje Wniebowzięcie, i Ty, która masz przecież matczyną śmiałość, wstawiaj się za nami wszystkimi w święto Twego życiodajnego Uśnięcia, aby Twoje pośrednictwo, o Najświętsza, uśpiło nasze nieuśpione namiętności, a obudziło nasz umysł do czuwania nad Jego przykazaniami, abyśmy za Twym pośrednictwem, mocą i łaską znaleźli się pośród Jego wybranych i byśmy stali się godnymi godnie śpiewać hymny na cześć owego najświętszego, jednego, a zarazem trójdzielnego blasku. Jemu bowiem należy się wszelka chwała, cześć, pokłon, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.”

Neofita Rekluz (ok. 1134 – ok. 1220). Pisarz bizantyjski pochodzenia cypryjskiego. Po odbyciu pielgrzymki do Ziemi św. zamurował się w jaskini koło Pafos (Cypr), a przy jego pustelni powstała kolonia mnichów.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 373]

(grafika)
Autor: dimitrisvetsikas1969 / 10643