ADWENT - przygotowanie

„Dyrektorium o pobożności ludowej i liturgii. Zasady i wskazania” z 17 grudnia 2001 roku podpowiada między innymi o obecnym czasie:

„Okres Adwentu jest czasem oczekiwania, nawrócenia i nadziei:

– oczekiwanie-pamiątka pierwszego, pełnego pokory przyjścia naszego Zbawiciela w ludzkim ciele oraz pełne błagania oczekiwanie na ostateczne i chwalebne przyjście Chrystusa, Pana historii i Sędziego całego świata;

- nawrócenie, do którego wzywa liturgia tego okresu głosami proroków, a przede wszystkim Jana Chrzciciela, który wołał: „Nawracajcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie” (Mt 3,2);

- czas radosnej nadziei, bo zbawienie dokonane przez Chrystusa (por. Rz 8,24-25) i obecność Jego łaski w świecie osiągnie z czasem doskonałość i pełnię, dzięki czemu obietnica przemieni się w spełnienie, wiara w oglądanie, a my „będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest” (1 J 3,2).”
(DPLiL 96)

Cały adwent jest przepełniony oczekiwaniem z nadzieją na Nadzieję naszego ratunku. W liturgii staramy się nie przeszkadzać Panu, który się zbliża, który spełnia słowo i dojrzewa w Słowie.

Jeśli nie będzie adwentu, zaczną nas nachodzić koszmary czekających na nas pokus sklepowych przecen – wyprzedaży, zagrożą nam baz namysłu rzucane słowa opinii o innych, o Bogu, przeciw Bogu, wyzywające Maryję Dziewicę i świętych Pańskich. Bez adwentu nikt już nie zatęskni za niebem, a własną pobożnością zacznie zastępować liturgię przygotowania na SPOTKANIE.

Adwent jest zasłuchaniem i wyjściem na spotkanie z lampami (jakże piękne są dzieci i dorośli z lampionami) czujności i gotowości na spotkanie Pana.

Ks. Andrzej Hładki

(grafika)
TEMPO DI AVVENTO. Missale Romano Conferenza Episcopale Italiana. 2 edizione 1983. Ristampa 2015. s. 3.
Illustrazioni delle miniature del Codice Vaticano Latino 5729. Bibioteca Apostolica Vaticana.