Rozważania

Rozważanie na 3 NIEDZIELĘ WIELKANOCY (ROK B) - III

jak Cię nie kochać
Tajemnico
co przemieniasz
nicość
w bliskości ślady na kobiercu nieba
pocałunkami, których zakochani nie liczą

potrzebujemy
dowodów
osobistych
wpłaty
obecności
miłości
nieba
dowodem jest życie
gdy z życia przez śmierć do życia
dajesz się wprowadzić
do nieba
gdzie uciekasz przed niebyciem

jakże zrozumieć
kiedy kochać nie chcemy umieć?
prowadź mnie i moich
braci i siostry
tych którzy
są rodziną
najlepiej
wychodzą
na zdjęciu
w takim ujęciu
że można wyciąć
i wkleić
w cyfrowym ujęciu
analogowe tęsknoty

prowadź nas uparte osiołki i osły
nim nam wyrośnie
na dłoni
kaktus żałosny

prowadź nas wszystkowiedzących
do odrobiny wiedzy o sobie
pomocy potrzebujących

dobrze że jesteś z nami
obyśmy byli dobrze
sami ze sobą
przejęci
z Tobą
szczerą rozmową

na 3 Niedzielę Wielkanocy rok B
ks. Andrzej Hładki, Świdnica, 11.04.2024

3 NIEDZIELA WIELKANOCY, ROK B

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Łk 24, 32
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma,
niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 24, 35-48
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma

+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!».
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?». Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

Oto słowo Pańskie.

ODKRYWANIE SKARBU UKRYTEGO W PIŚMIE
„Jeśli ktoś uważnie czyta Pisma [Starego Testamentu], to znajdzie, że jest w nich mowa o Chrystusie i że znajdują się w nich wyobrażenia nowego powołania. To jest bowiem ów skarb ukryty w roli, czyli na tym świecie – rolą bowiem jest świat (Mt 13, 38–44) – a jest on ukryty w Pismach, bo przez figury zapowiadające przyszłość i przypowieści przedstawiono to, co nie mogło być zrozumiałe po ludzku biorąc, nim przyszło wypełnienie tego, co przepowiedzieli prorocy, to jest przyjście Chrystusa. I dlatego powiedziano do Daniela proroka: „Ukryj mowy i zapieczętuj księgi aż do czasu wypełnienia się, aż wielu nauczy się i wypełni poznanie. W nim bowiem, gdy wypełni się rozproszenie, poznają to wszystko” (Dn 12, 4–7). Ale i Jeremiasz mówi: „W czasach ostatecznych zrozumieją te rzeczy” (Jr 23, 30). Wszystkie bowiem proroctwa, nim zostały wypełnione, stanowiły dla ludzi zagadkę i były pełne dwuznaczności. Gdy jednak nadejdzie czas i gdy wypełni się to, co było wyprorokowane, wtedy ich wykładnia stanie się jasna i pełna. I dlatego jeszcze teraz, gdy Żydzi czytają Prawo, podobne jest ono do bajki, bo nie uznają tego, co tłumaczy wszystko, to jest przyjścia Syna Bożego jako człowieka. Gdy jednak czytają je chrześcijanie, wtedy ów skarb ukryty w roli wyjaśnia się i odsłania dzięki krzyżowi Chrystusa, który ubogaca zrozumienie ludzkie, okazuje mądrość Bożą i Jego plany względem człowieka, wskazuje na królestwo Chrystusa i dziedzictwo świętej Jerozolimy, zwiastuje naprzód jakoby dobrą nowinę oraz to, że człowiek miłujący Boga do tego stopnia może postępować naprzód, iż ujrzy Boga i usłyszy Jego mowy. A to uczyni go do tego stopnia uchwalebnionym, że inni nie będą mogli spojrzeć na jego oblicze (2 Kor 2, 7), jak powiedziane jest u Daniela: „Mądrzy świecić będą jak blask sklepienia i wśród wielu sprawiedliwych jak gwiazdy na wieki i teraz” (Dn 12, 3). Ponieważ Pan mówił do uczniów swoich po zmartwychwstaniu, wskazując z samego Pisma, że trzeba było, aby Chrystus cierpiał, zmartwychwstał i wszedł do swej chwały i by w Jego imię przepowiadano odpuszczenie grzechów na całym świecie (Łk 24, 26.46n), to – jak wykazaliśmy – ten, kto czyta Pismo, będzie uczniem doskonałym, podobnym do Ojca rodziny, który z swego skarbca wyciąga rzeczy stare i nowe (Mt 13, 52).”

IRENEUSZ, ŚW. (+ ok. 202). Pisarz grecki. Był biskupem Lyonu (Lugdunum) i Vienne, choć pochodził z Azji Mniejszej. Na tle polemiki z gnozą daje pierwsze syntetyczne ujęcie teologii chrześcijańskiej uderzające swoją nowoczesnością i świeżością.

[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok B”. Wydawnictwo WAM 2014. s. 160n]

(grafika/foto) - autor: Robindo
grafikę wybrała: paulina kucaba
całość opracował ks. Andrzej Hładki

© Kartka z liturgii. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Odwiedza nas 162 gości oraz 0 użytkowników.