tak blisko dotykam Cię swoim pocałunkiem
złożonym na twarzy miłości
doświadczonej serdecznością i niewdzięcznością
tak dobrej, a jednak uderzonej ze złości
cienką stworzyliśmy granicę od miłości do złośliwości
przechwalamy się licznymi znajomościami
nie wstydzimy się tego, że Słowa Twego nie znamy
Panie nierozpoznany
mówimy, że Cię kochamy
chociaż pomijamy
pozwól nam zatęsknić
i doznać łaski wiary
przez Twe święte rany
jeszcze jest czas posłuchać
jeszcze jest czas poszukać
jeszcze jest czas pokochać
zdążyliśmy Cię ukrzyżować
pospieszmy się by za grzechy żałować
wiemy jak być powinno
wszyscy znawcy dookoła
rozglądamy się usilnie za tą, która jest winną
czego zdrowe myślenie nie potrafi
niech skrucha dokona
pachnie świeży chleb łamany troskliwie
cud dokonany
kielich męki został przelany
jestem kochany zawsze życzliwie
na targowisku różnych myśli
pomysłów lansowany za wszelką cenę
dla swojej chwały nie jeden największą głupotę zmyśli
Miłość Wcielona osłania łaski cieniem
Tobą i z Tobą sens życia odkryliśmy
życie pod Twoim tchnieniem
zaczyna się i spełnia celem
ks. Andrzej Hładki, Koźla 13 maja 2022 r.
na 5 Niedzielę Wielkanocy, Rok C
5 NIEDZIELA WIELKANOCY, ROK C
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ J 13, 34
Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA J 13, 31-33a. 34-35
Przykazanie nowe
+ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».
Oto słowo Pańskie.
PRAGNIJCIE MIEĆ TOWARZYSZY NA DRODZE BOŻEJ
„ O ile sądzicie, że postąpiliście w dobrym, również innych za sobą pociągajcie; pragnijcie mieć towarzyszy na drodze Bożej. Postępujcie jak ten, kto udając się na rynek czy do kąpieli, widząc kogoś wolnego od zajęć, zaprasza go, aby mu towarzyszył. Już sama więc ziemska czynność was łączy, a skoro do Boga dążycie, starajcie się, abyście nie sami tylko do Niego przyszli. Napisane jest bowiem: „Kto usłyszy, niech mówi: Przyjdź!” (Ap 22, 17), aby ten, kto usłyszał w sercu głos najwyższej miłości, udzielił bliźniemu głosu zachęty. Być może, że ktoś nie ma chleba, aby potrzebującemu mógł go użyczyć, ale mając język, jeszcze czegoś więcej może udzielić. Ważniejszą jest bowiem rzeczą pokarmem słowa wzmocnić duszę, która wiecznie żyć będzie, niż ziemskim chlebem nasycić żołądek ciała, które umrze. Nie chciejcie więc, bracia, skąpić naszemu bliźniemu jałmużny słowa!”
GRZEGORZ WIELKI, ŚW. (+ 604). Pisarz łaciński. Wielki papież przełomu starożytności i średniowiecza i wielki nauczyciel Europy, autor licznych listów, podręcznika dla kapłanów, komentarzy do Księgi Hioba i Ezechiela, komentarzy do Ewangelii niedzielnych, listów i sławnych Dialogów, wśród których znajduje się żywot św. Benedykta.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 199]
(grafika/foto)
autor: geralt
całość opracował ks. Andrzej Hładki