błogosławieni miłością ożywieni
którzy słyszą i słuchają
którzy mówią i kochają
błogosławieni od Boga życzliwością natchnieni
którzy pragną i nasycają
którzy zachwyceni, zachwycają
błogosławieni patrzący z dobrocią uduchowieni
którzy zauważają i doceniają
którzy wspierają i doradzają
błogosławieni modlący się, w Kościele zgromadzeni
którzy pytają i odpowiadają
którzy kierują i pokutują
błogosławieni życia stróżami ustanowieni
którzy tłumaczą i płaczą
którzy bronią i chronią
błogosławieni w prawdzie utwierdzeni
którzy rozmyślają i przepowiadają
którzy utwierdzają i powierzają
błogosławieni z Ukrzyżowanym krzyżowani
którzy naśladują i zapominają
którzy przebaczają i omadlają
błogosławieni dla wiary szczerej wyśmiewani
którzy ratują i budują
którzy obiecują i dotrzymują
chcę być z nimi w niebie
chodząc, żyjąc, kochając
już na ziemi Światło rozpoznając
ks. Andrzej Hładki, Koźla 2020-10-28
1 listopada
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
UROCZYSTOŚĆ
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Mt 11, 28
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA Mt 5, 1-12a
Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie
+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was, i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
Oto słowo Pańskie.
BŁOGOSŁAWIENI...
„A otworzywszy usta swe, nauczał ich (Mt 5, 2nn). Zwrot „otworzywszy swe usta” znaczy, iż być może przygotowuje się do dłuższej mowy, a może też dla wyrażenia z naciskiem, że teraz On sam otwiera swe usta, podczas gdy w Starym Przymierzu otwierał usta proroków.
Cóż mówi? „Błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest królestwo niebieskie.” Już dawniej napisano o pożądaniu dóbr doczesnych „wszystko marność i zarozumiałość ducha” (Syr 1, 4; LXX), zarozumiałością zaś ducha jest zuchwałość i duma; pospolicie mówi się o dumnych, iż mają burzliwego ducha. I bardzo trafnie, gdyż wichry także można nazywać duchem, jak mówi Pismo Święte: „Ogniu, gradzie, śniegu, lodzie i duchu burzy gwałtownej” (Ps 148, 8). Któż nie wie, że dumnych nazywają napuszonymi, jakoby wiatrem nadętymi. Stąd też słowa Apostoła: „Umiejętność nadyma, a miłość buduje” (1 Kor 8, 1). Dlatego pod słowem „ubodzy duchem” należy rozumieć pokornych i bojących się Boga, to jest niemających nadymającego się ducha. Mówiącemu o błogosławieństwach wypadało tak zacząć, albowiem celem błogosławionych jest mądrość najwyższa, „a początkiem mądrości jest bojaźń Pańska” (Syr 1, 16), podczas gdy, przeciwnie, „pycha jest początkiem wszelkiego grzechu” (Syr 10, 15). Niech więc pyszni kochają ziemskie królestwo i gonią za nim, „błogosławieni ubodzy duchem, albowiem ich jest królestwo niebieskie”.
AUGUSTYN, ŚW. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Jego mowy uderzają pięknem i prostotą. Wywarł i wywiera dotąd wielki wpływ na myśl europejską.
[ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła prowadzą przez święta roku kościelnego”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 419]
(grafika/foto)
autor: Fotorech