na końcu drogi życia myśl dojrzała
że jest na początku nawracania
wciąż się chciała
taka mała
zatopiona w sobie
zakochać w swych pomysłach
i w swojej dźwięcznej mowie
zadziwiona
że może nie być zbawiona
nie tyle ometkowana modlitwami
co ma być serdeczna, kochająca i skruszona
mądrze pomagająca
uśmiechająca się do słońca
sama będąc jego promieniami
czuła, życzliwa, współczująca
w tej rozmowie zadziwienia
wiele każdy z nas ma do powiedzenia
więcej posłuchaj Boga
kochaj Go
i człowieka szukaj
który jest drogą
a nie zawalidrogą
do nieba
z którego Bóg
się miłosiernie uśmiecha
na mnie i na ciebie
cierpliwie
czeka

ks. Andrzej Hładki, Letnica 2020-09-15

25 NIEDZIELA ZWYKŁA, ROK A

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. Dz 16, 14b
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Mt 20, 1-16a
Przypowieść o robotnikach w winnicy

+ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:
«Królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy.
Gdy wyszedł około godziny trzeciej, zobaczył innych, stojących na rynku bezczynnie,i rzekł do nich: „Idźcie i wy do mojej winnicy, a co będzie słuszne, dam wam”. Oni poszli. Wyszedłszy ponownie około godziny szóstej i dziewiątej, tak samo uczynił.
Gdy wyszedł około godziny jedenastej, spotkał innych stojących i zapytał ich: „Czemu tu stoicie cały dzień bezczynnie?”. Odpowiedzieli mu: „Bo nas nikt nie najął”. Rzekł im: „Idźcie i wy do winnicy”.
A gdy nadszedł wieczór, rzekł właściciel winnicy do swego rządcy: „Zwołaj robotników i wypłać im należność, począwszy od ostatnich aż do pierwszych”. Przyszli najęci około jedenastej godziny i otrzymali po denarze. Gdy więc przyszli pierwsi, myśleli, że więcej dostaną; lecz i oni otrzymali po denarze.
Wziąwszy go, szemrali przeciw gospodarzowi, mówiąc: „Ci ostatni jedną godzinę pracowali, a zrównałeś ich z nami, którzy znosiliśmy ciężar dnia i spiekotę”. Na to odrzekł jednemu z nich: „Przyjacielu, nie czynię ci krzywdy; czyż nie o denara umówiłeś się ze mną? Weź, co twoje, i odejdź. Chcę też i temu ostatniemu dać tak samo jak tobie. Czy mi nie wolno uczynić ze swoim, co chcę? Czy na to złym okiem patrzysz, że ja jestem dobry?”. Tak ostatni będą pierwszymi, a pierwsi ostatnimi».

Oto słowo Pańskie.

NIECH NIKT NIE CZUJE SIĘ BEZPIECZNY
„Niech nikt z was, bracia, nie czuje się bezpieczny dlatego tylko, że został ochrzczony, bo jak nie wszyscy, którzy biegną w zawodach, otrzymują nagrodę (1 Kor 9, 24), to jest dar, ale tylko ten, kto biegnąc, przybył pierwszy, tak nie wszyscy, którzy mają wiarę, zostaną zbawieni, ale tylko ci, którzy wytrwali w dziele, które rozpoczęli. I jak ten, kto walcząc z drugim, od wszystkiego się powstrzymuje (1 Kor 9, 25), tak i wy powinniście się powstrzymywać od wszystkich występków, abyście mogli pokonać swego prześladowcę – szatana. Nieszczęśliwi ludzie z narażeniem swego życia i ogromnym trudem służą królowi ziemskiemu dla dóbr, które szybko przemijają, dlaczego więc wy nie służycie Królowi Niebieskiemu dla błogosławieństwa królestwa? Zostaliście już powołani przez wiarę do winnicy, to jest do jedności świętego Kościoła, pędźcie więc tak życie, abyście mogli otrzymać za Bożą łaskawością denar, to jest szczęśliwość królestwa niebieskiego.
Niech nikt nie rozpacza z powodu wielkości swych win: wielkie są moje grzechy, w których wytrwałem aż do starości i zgrzybiałego wieku, i już nie mogę zyskać przebaczenia, ponieważ to grzechy mnie opuściły, a nie ja grzechy. Niech jednak taki nie wątpi w Boże miłosierdzie, bo jedni o pierwszej godzinie, inni o trzeciej, inni o szóstej, inni o dziewiątej, inni o jedenastej są powołani do Bożej winnicy. Inaczej mówiąc, jedni w dzieciństwie, inni w wieku dorastania, inni w młodości, inni w starości, inni w wieku zgrzybiałym są powołani do służby Bogu.”

Anonim (IX w.). Czternaście prostych, choć bogatych teologicznie łacińskich homilii, powstałych w północnej Italii.
[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok A”. Wydawnictwo WAM 2013. s. 487n]

(grafika/foto)
autor: własne – okolice Lipna 2020-09-19