GAUDETE

dobrze, że jesteś
jeszcze nie
i już teraz
obecny oczekiwany
wyglądany i przemilczany
radości nasza
co smuci nieczekających
uszczęśliwia wytrwałych
kochających
różowy blask radości
przerywa niepewność
przyjdzie Słowo
dotrzymasz
mimo moich zmienności
humorów i sporów
o to <cóż to jest prawda>
gotów przepytywać Boga
z miłości
nauczysz mnie szczerości

cieszę się że jesteś
tylko bym ja jeszcze był
gotów stanąć
w obliczu OBECNOSCI

ks. A.H. Zielona Góra 2018-12-13

3 NIEDZIELA ADWENTU, ROK C
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk 3, 4c. 6
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Duch Pański nade mną,
posłał mnie, abym głosił dobrą nowinę ubogim.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 3, 10-18

Zapowiedź nowego chrztu
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Gdy Jan nauczał nad Jordanem, pytały go tłumy: «Cóż mamy czynić?»
On im odpowiadał: «Kto ma dwie suknie, niech się podzieli z tym, który nie ma; a kto ma żywność, niech tak samo czyni».
Przyszli także celnicy, żeby przyjąć chrzest, i rzekli do niego: «Nauczycielu, co mamy czynić?»
On im powiedział: «Nie pobierajcie nic więcej ponad to, co wam wyznaczono».
Pytali go też i żołnierze: «A my co mamy czynić?»
On im odpowiedział: «Na nikim pieniędzy nie wymuszajcie i nikogo nie uciskajcie, lecz poprzestawajcie na waszym żołdzie».
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w swych sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku dla oczyszczenia swego omłotu: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym».
Wiele też innych napomnień dawał ludowi i głosił dobrą nowinę.

Oto słowo Pańskie.

ŻOŁNIERZE CHRYSTUSA
„Gdy więc przygotowujesz broń do walki, to najpierw pomyśl o tym, że twoja siła fizyczna jest również darem Bożym. Gdy o tym pomyślisz, to nie obrócisz przeciw Bogu Jego daru. Wiary raz obiecanej należy dochować nawet wrogowi, z którym walczysz. A tym bardziej przyjacielowi, za którego walczy się. Wola nasza powinna pragnąć pokoju, bo wojna wynika z konieczności; oby nas Bóg uwolnił od konieczności, a zachował w pokoju. Nie szuka się bowiem pokoju, aby wzbudzić wojnę, ale prowadzi się wojnę po to, by zyskać pokój. Nawet walcząc, czyń pokój, abyś zwyciężywszy tych, z którymi walczysz, przywiódł ich do pokoju. Mówi bowiem Pan: „Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni zostaną nazwani synami Bożymi” (Mt 5, 9).
Jeśli jednak pokój ziemski jest tak słodki ze względu na ziemskie ocalenie śmiertelników, to o ile słodszym jest pokój Boski ze względu na wieczne zbawienie aniołów. Niech więc unieszkodliwienie wroga na polu walki będzie spowodowane tylko koniecznością, a nie pragnieniem. I jak powstającemu przeciwko i opierającemu się należy odpowiedzieć gwałtem, to zwyciężonemu i pojmanemu trzeba okazać miłosierdzie, szczególnie gdy już nie ma obawy naruszenia pokoju.”

Augustyn, św. (354–430). Pisarz łaciński. Doktor Kościoła. Największy teolog starożytności chrześcijańskich. Pochodził z Afryki, otrzymał wykształcenie retoryczne. Po burzliwej młodości nawrócił się w Mediolanie pod wpływem św. Ambrożego. Powrócił do Afryki, gdzie został biskupem w Hipponie i stał się przywódcą episkopatu afrykańskiego. Napisał bardzo wiele dzieł. Odegrał ważną rolę w formowaniu teologii Trójcy św., łaski, sakramentów, teologii historii, egzegezy. Jego mowy uderzają pięknem i prostotą. Wywarł i wywiera dotąd wielki wpływ na myśl europejską.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 41]

(grafika)
Autor: własne (wzór – „Urbanowicz Haft”)