O co chodzi z wypominkami, odpustami za zmarłych?

2 listopada - Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (Dzień Zaduszny)

„Dusze w czyśćcu oczyszczają się poprzez cierpienie. Same dla siebie już nic zrobić nie mogą. W Dzienniczku św. s. Faustyny czytamy: „Te dusze modlą się bardzo gorąco, ale bez skutku dla siebie, my tylko możemy im przyjść z pomocą” (Dz. 20). Dusze czyśćcowe są jak żebracy, którzy błagają nas o „jałmużnę ducha”. Trudno jest nam usłyszeć ich wołanie o pomoc, a często nawet uwierzyć w ich istnienie – w to, że nadal żyją, choć już w innej rzeczywistości.” [przeczyta więcej: http://prasa.wiara.pl/doc/1011253.Jak-pomagac-duszom-czysccowym ]

Dlaczego do wypisywanych imion, które wymieniamy w modlitwie, dołącza się ofiarę pieniężną jako istotny element modlitwy?

2 Księga Machabejska 12, 32-46 Zwycięstwo nad Gorgiaszem

³² Po święcie zwanym Pięćdziesiątnicą wyruszyli przeciwko Gorgiaszowi, dowódcy Idumei. ³³ Wystąpił on z trzema tysiącami piechoty i czterystu jeźdźcami.³⁴  W walce, która się wywiązała, padło niewielu Żydów. ³⁵ Niejaki Dozyteusz, jeden z jeźdźców Bakenora,^K człowiek niezwykle silny, pochwycił Gorgiasza i trzymając za płaszcz ciągnął go silnie, chcąc żywcem ująć zbrodniarza, wtedy jeden z jeźdźców trackich rzucił się na niego i odciął mu ramię. I tak uszedł Gorgiasz do Marisy. ³⁶ Jednakże oddział Ezdrina walczył zbyt długo i był wyczerpany. Wówczas Juda wzywał Pana, aby był im sprzymierzeńcem i przewodnikiem w bitwie. ³⁷ Po czym wśród [śpiewu] hymnów w języku ojców rzucił okrzyk bojowy i niespodziewanie uderzył na ludzi Gorgiasza, zmuszając ich do ucieczki.

Złożenie ofiary za zmarłych

³⁸ Następnie zgromadził Juda wojsko i przybył do miasta Odollam. Ponieważ nastał właśnie siódmy dzień [tygodnia], wedle zwyczaju oczyścili się i święcili tam szabat. ³⁹ Następnego dnia poszli ludzie Judy, aby zebrać ciała poległych i pochować je obok ich rodzin w grobach przodków, albowiem był już najwyższy czas po temu. ⁴⁰ Pod szatami wszystkich zmarłych znaleźli pochodzące z Jamnii przedmioty poświęcone bóstwom, czego zabrania Żydom Prawo. Dla wszystkich było rzeczą oczywistą, że to przewinienie stało się przyczyną ich śmierci. ⁴¹ Wszyscy więc chwalili Pana, sprawiedliwego sędziego, który ujawnia rzeczy ukryte. ⁴² Potem zaczęli się modlić i prosili, aby nie pamiętał już o popełnionym grzechu. Szlachetny Juda napomniał lud, by wystrzegali się grzechu, mając przed oczyma to, co nastąpiło z powodu grzechu poległych.⁴³  Zarządził składkę wśród żołnierzy i posłał do Jerozolimy dwa tysiące srebrnych drachm, aby złożono ofiarę za grzech. Postąpił szlachetnie i godnie — z myślą o zmartwychwstaniu [poległych]. ⁴⁴ Gdyby bowiem nie oczekiwał zmartwychwstania poległych, modlitwa za zmarłych byłaby rzeczą zbyteczną i niewłaściwą. ⁴⁵ Jeżeli jednak wierzył, że tym, którzy pobożnie zasnęli, przeznaczona jest przepiękna nagroda, ⁴⁶ była to myśl święta i pobożna. Dlatego też zatroszczył się o przebłagalną ofiarę za zmarłych, aby byli od grzechów uwolnieni.

* 43-45. Ważne opowiadanie Autora świadczy o głębokiej wierze Judy i ówczesnych Żydów w zmartwychwstanie człowieka. Rzecz jasna, nie była to jeszcze nauka dzisiejszej teologii, bo nie znali Żydzi ścisłego rozróżnienia między duszą i ciałem. Wierzyli, że człowiek po śmierci schodzi do „krainy śmierci” — Szeolu i tam bytuje jako mara, ale kiedyś zmartwychwstanie do życia (7,9). Nawet dla grzeszników można wybłagać u Boga przebaczenie przez modlitwę i ofiary. Juda zarządza więc składkę, aby kapłani w Jerozolimie złożyli ofiarę przebłagalną, by Bóg odpuścił tym, którzy zeszli ze świata w grzechu i w ten tylko sposób mogą zostać od grzechu uwolnieni (apolythenai), co pozwoli im kiedyś zmartwychwstać. Autor, pochwalając czyn Judy, polemizuje równocześnie z tymi, którzy nie wierzą w możliwość zmartwychwstania. Nauka Kościoła o czyśćcu i praktyka modlitw za zmarłych znajduje tu swoje potwierdzenie.

(tekst Pisma Świętego i komentarz pochodzą z Biblii Poznańskiej)

„Wypominki – wspominając naszych bliskich zmarłych, dobroczyńców, nauczycieli, duszpasterzy, obrońców Ojczyzny, wypisujemy na wyłożonych kartkach wyraźnie ich imiona, składamy ofiarę jako wyraz naszego poświęcenia i troski, by modlitwa była zanoszona w Kościele „za dusze, które są w ręku Boga”.

„Kalendarz Liturgiczny Diecezji Zielonogórsko – Gorzowskiej. Rok Pański 2017” s. 226

Odpusty za zmarłych – Modlitwy za wiernych zmarłych

(WO nad. 29)

• 1. Odpustu zupełnego, który można ofiarować jedynie za dusze w czyśćcu cierpiące, udziela się wiernemu, który:

1. w poszczególne dni od 1 do 8 listopada pobożnie nawiedzi cmentarz i pomodli się choćby tylko w myśli za zmarłych;
2. we Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych – Dzień Zaduszny (lub za zgodą ordynariusza w niedzielę poprzedzającą albo następującą względnie w uroczystość Wszystkich Świętych) nabożnie nawiedzi kościół lub kaplicę i odmówi tam „Ojcze nasz” i „Wierzę”.

Powyższe odpusty zyskuje się pod stałymi warunkami. Stałe warunki, które trzeba zawsze wypełnić: spowiedź święta (stan łaski uświęcającej), Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach podanych przez Ojca Świętego.

„Kalendarz Liturgiczny Diecezji Zielonogórsko – Gorzowskiej. Rok Pański 2017” s. 230

ks. Andrzej Hładki

foto: aitoff

Czytaj więcej...