NIC NIE MUSZĘ – MOGĘ
reformować czasem
czas, który nie potrzebuje zmiany
sam jest tym danym
bym chciał dokonać przemiany

goniony przez ujadające psy
szczekające coraz głośniej
w wyścigu nakręcanych pacynek
wreszcie dopadł mnie głos
prostujący pokręcone myśli
w zamyśle proste
krzyczą w niebo – głosy
śmiejąc się przez łzy w niebogłosy

NIC NIE MUSZĘ – MOGĘ
nie zmuszaj
nawracając w imię Boże
kochaj
przygarniając – 
wtedy Bóg pomoże

ks. A.H. Koźla 2018-12-09

2 NIEDZIELA ADWENTU, ROK C
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Łk 3, 4c. 6
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego;
wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA Łk 3, 1-6

Wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże
+ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza.
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza:
«Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina zostanie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże».

Oto słowo Pańskie.

SYN ODKRYWA ODWIECZNY PLAN OJCA
„Któż bowiem z ludzi przed przyjściem Chrystusa znał Boga?... Z ludzi nikt Go nie widział, nikt Go nie znał, lecz [On] sam się ukazał. Ukazał się przez wiarę, której jedynie dane jest widzieć Boga. Albowiem Pan i Twórca wszystkiego, Bóg, który wszystko stworzył i wszystkie rzeczy w swoim porządku ustawił, nie tylko ukochał ludzi, lecz był także cierpliwy. Był zaś zawsze takim i jest, i będzie łaskawy i dobry, bez gniewu i prawdomówny. Sam jedynie jest dobrym. Gdy począł w myśli coś wielkiego i niewypowiedzianego, podzielił się tym ze swoim Synem. Jak długo więc roztropną swą radę [plan zbawienia świata] chował w ukryciu i strzegł, zdawało się, że nas zaniedbuje i zupełnie o nas nie dba; lecz skoro przez umiłowanego Syna objawił i odkrył to, co już od początku było przygotowane, wszystko od razu dał nam: i używa nie Jego dobrodziejstw, i widzenie Go, i dotykanie. Któż z nas mógł się tego spodziewać? Wszystko wiedział On wspólnie z Synem swoim według swych zamiarów.”

Do Diogneta. Pismo z drugiej połowy II w. o charakterze apologetycznym, zawierające m.in. piękne rozdziały o roli chrześcijan w świecie.

[zob. ks. Marek Starowieyski. „Karmię was tym, czym sam żyję. Ojcowie Kościoła komentują niedzielne czytania biblijne rok C”. Wydawnictwo WAM 2015. s. 32n]

(grafika)
Autor: Free-Photos